Flaptekst: In Veertigduizend engelen beschrijft Jan Boonstra een rondreis door Ethiopië. Een onderdompeling is een vreemde cultuur, een magisch land vol wonderen. Vanaf de eerste bladzijde is het duidelijk dat de fascinatie van Jan Boonstra is gelegen in zijn ontmoetingen met de plaatselijke bevolking. Intrigerende foto’s versterken het verhaal van de bewoners van het religieuze noorden en de stammen in het zuiden. Ethiopië zal nog hoger op het verlanglijstje van menig globetrotter komen te staan na het lezen van dit vlot geschreven reisverslag.

Veertigduizend engelen is een prachtig weerzien voor wie in Ethiopië is geweest en is informatief voor wie nog wil gaan. Het boek bevat een katern met kleurenfoto’s dat vooral de plaatselijke bevolking in het eigen alledaagse Ethiopië toont.

Titel: Veertigduizend engelen, een rondreis door Ethiopië – Auteur: Jan Boonstra – Uitgever: kleine Uil, 2010 – ISBN: 978 90 7748796 9

Recensie: In dit reisverslag beschrijft en fotografeert de auteur de rondreis die hij door Ethiopië maakte. Het boek is verdeeld in twee delen, het noorden (elf hoofdstukken) en het zuiden (dertien hoofdstukken), en eindigt met een korte literatuurlijst. In het midden een katern met enkele tientallen kleurenfoto’s. Verder aan het begin van elk hoofdstuk een zwart-wit foto. De auteur is docent Engels aan de Hanzehogeschool Groningen. Een informatief geschreven verslag van een culturele reis door Ethiopië. Aan degenen die zich nog beramen om naar Ethiopië te gaan, kan dit boek een indruk geven van de cultuur, de religie en de bewoners van Ethiopië. (NBD\Biblion/Babette Hagedoren)

Flaptekst: Terwijl het immense continent Afrika werd verdeeld onder de koloniale machten bleef Ethiopië een onafhankelijk keizerrijk met een sterke identiteit. Rondreizend ontrafelt Karin Anema wat dit land zo anders maakt. Ze reist naar de verste uithoeken en ervaart uitzonderlijke gastvrijheid maar wordt ook geconfronteerd met wreedheden als kinderroof en vrouwenbesnijdenis. Ontheemding is een centraal thema in Anema’s ontmoetingen, zoals die met de Ethiopische joden die ze tot in Israël volgt. Levens worden getekend door diepgewortelde politieke onvrijheid. De reis eindigt bij het onafhankelijke Afar-volk waar het miljoen jaren oude skelet Lucy werd gevonden. In het nomadische leven van de Afar is geen plaats voor bezit, het wordt gekenmerkt door onvoorwaardelijke kameraadschap en solidariteit.

Titel: Anders dan Afrika, een reis naar het hart van Ethiopië – Auteur: Karin Anema – Uitgever: Atlas, 2011 – ISBN: 978 90 450 1616 0

Recensie: De auteur reist door Ethiopië in Afrika. Ethiopië is nooit gekoloniseerd geweest, maar haar bevolking heeft door de eeuwen heen nauwelijks haar stem kunnen laten horen vanwege onderdrukking door haar leiders. Ondanks de onvrijheid voelen de bewoners zich uniek, misschien wel meer verbonden met het Midden-Oosten dan met Afrika. Het wordt een reis naar alle uithoeken van Ethiopië – naar het hart van Ethiopië – waarbij ontmoetingen met Ethiopische joden en het Afar-volk een grote plek innemen. De auteur is naast schrijfster ook wetenschapsjournaliste. Anema heeft al vele publicatie op haar naam staan o.a. ‘De groeten aan de koningin’* en ‘De laatste grens’** (genomineerd voor de Bob den Uyl prijs). Met landkaart, verklarende woordenlijst en een dertigtal mooie kleurenfoto’s in het middenkatern. Zowel de cultuurliefhebber als de reiziger komen aan hun trekken bij het lezen van dit boek: de auteur neemt je mee op reis door dit bijzondere land en verweeft informatie met reiservaringen op een prettig leesbare manier. NBD\Biblion, Babette Hagedoren)

Samenvatting: Doeriejeeh, betekent: straatjongen en is voor de Ethiopische Adane altijd een eretitel geweest. Maar hij komt erdoor in moeilijkheden tijdens het Revolutionaire bewind. Twee partijen proberen hem te gebruiken. Voor Adane krijgt zijn worsteling om in leven te blijven een dubbele betekenis. Vooral als blijkt dat hij het mooie meisje, Zehai niet meer kan vertrouwen.

Titel: Doeriejeeh – Auteur: Elly van Wijnen – Uitgever: Leopold, 1981 ISBN: 90 258 4783 8

Recensie: Adane, een 18 jarige Ethiopische jongen (doeriejeeh) is er niet vies van hier en daar iets weg te pikken om in zijn levensonderhoud te voorzien. Geleidelijk aan ontdekt hij hoe corrupt zijn omgeving is. Het Revolutionaire bewind probeert zijn positie te versterken, Oostbloklanden proberen het communisme in te voeren. Ook zijn er verschillende bevrijdingsbewegingen. Adane voelt zich bekneld tussen twee stromingen. Op grove wijze wordt hij gedwongen keuze te maken. Hij neemt slimme, maar er drastische maatregelen om aan een beslissing te ontkomen. Schrijfster is zelf bij de Ethiopische revolutie betrokken geweest en geeft van binnen uit een heel realistische weergave van de situatie. Het is een boeiend verhaal, volwassen van stijl (vooral in dialogen) voor jongeren die van geëngageerde boeken houden. Ook zeer geschikt als gespreksstof. Biblion recensie, C .Zonnenberg-Benerink) 

Koffie uit Kaffa (deel 1) – Op de dag dat de koffie bloeide, ontwaakte Jonas Lowet vroeg in de morgen, omdat een vreemde geur door de open ramen binnendreef.”De koffie”! fluisterde hij verrukt. “De koffie bloeit!” Dit is, in een paar zinnen, een van de aangrijpendste belevenissen van de Nederlandse koffieplanter Jonas Lowet, die zijn geboorte stad Maastricht verlaten had, toen zijn vaderland hem in de vooroorlogse dagen geen bestaan bood, hoewel hij doctor in de handelswetenschappen was. In ‘Koffie uit Kaffa’ volgen we deze ondernemende Limburger op zijn tocht naar het mysterieuze land van de Negus: Abessinie (het huidige Ethiopië). Het is de persoonlijke gunst van de keizer die hem zijn weg effent, zodat hij een dal krijgt toegewezen in de landstreek Kaffa, waar de wilde koffie zomaar opschiet tussen de eucalyptusbossen. In dit woeste land ontmoet hij de koptische priester Johannes, die hem met open armen verwelkomt, omdat hij voor zijn volk de beschaving van het Westen wenst… en Mariam, die als zoveel vrouwen uit haar land, een opvallende lichte huid heeft en die door de priester is onderwezen in de Franse taal. Jonas lukt het, in enkele jaren een goede plantage op te bouwen. Hij is energiek. Maar is hij niet te idealistisch als hij zijn economisch voordeel wil vergeten terwille van het heil van Kaffa’s bevolking met zijn vele noden? En is hij blind voor de buitenlandse spionage om hem heen? Want de Italiaanse majoor Enrico Ferrari is bezig zijn netten te spannen en de Duitsers spelen een vreemd spel, ze zijn allerminst te vertrouwen… Een catastrofe nadert, langzaam maar zeker. ‘Koffie uit Kaffa’ is geschreven door Go Verburg. Het is een boeiend verhaal opgebouwd op een werkelijk origineel gegeven. Het boek is het eerste deel van een (oude) driedelige serie. Ze worden nog regelmatig tweedehands aangeboden. Zeer de moeite waard om te lezen!

De verloren plantage (deel2) De energieke Jonas Lowet, een Nederlander, afkomstig uit Maastricht, is het gelukt in de landstreek Kaffa in Abessinie (het huidige Ethiopië) een veel belovende koffieplantage op te bouwen. Als het boek begint, verwelkomt hij zijn broer Don, die hem komt helpen bij zijn reuzetaak. Al spoedig blijkt dat de karakters van de broers sterk uiteenlopen en dat ze een zeer verschillende kijk hebben op het leven. Don heeft een westers-materialistische mentaliteit, terwijl Jonas, hoewel van origine econoom, idealist is en in leniging van de noden der bevolking een grootse taak ziet, die hem meer waard is dan zijn economische belangen. Maar erger is, dat Don in de persoon van Enrico Ferrari onwetend een spion in de vallei van Lomita geïntroduceerd heeft. Als de ware bedoelingen van Ferrari duidelijk zijn geworden, ontwikkelen de gebeurtenissen zich op dramatische wijze. De broers worden het volkomen eens over hun toekomstige houding als door de slinkse plannen van Farrari de plantage en de gehele vallei en haar bevolking bedreigd worden. Zij aan zij staan ze voortaan, en als de Italianen oprukken, verrichten zij een heldhaftige daad, die hun plantage niet kan redden van de ondergang maar gekenmerkt wordt door trouw aan de Negus en zijn volk. Een boek vol spannende gebeurtenissen en rijk aan beschrijvingen van het land en volk van Negus. Het is een ‘oud’ boek maar boeiend om te lezen. ‘De verloren plantage’ geschreven door: Go Verburg leest als een roman en wordt nog regelmatig tweedehands aangeboden Voor wie het boek in een adem uitleest, er is nog een derde deel te weten: ‘De koffietuin zal bloeien’.

Auteur: Go Verburg – Uitgever: Zomer & Keunings, Wageningen (jaar??)

Flaptekst: Daniel Hoek is geboren in 1967 als halfbloedzoon van een Nederlandse vader en een Ethiopische moeder. Door zijn halfblanke uiterlijk krijgt hij nergens kansen en groeit op als straatjongen in Nazereth en Dire Dawa, Ethiopië. Hij eet uit vuilnisbakken en slaapt onder bruggen en op treinstations. Tijdens zijn zoektochten naar zijn Nederlandse identiteit verandert Daniel in een zware crimineel die nergens voor terugdeinst, zelfs niet voor moord. Na acht jaar voorarrest krijgt hij de doodstraf. In de gevangenis ontwikkelt hij tot een vreedzaam christen en komt herboren vrij door toedoen van zijn Nederlandse broer. Een autobiografie met als belangrijke thema’s ontkenning, mensenleed en liefde.

Daniel Hoek wordt na groep vier van de basisschool gestuurd. De Amhaarse taal heeft hij amper leren lezen en schrijven. Hij besluit dit zichzelf aan te leren en ontpopt zich ondertussen als een ware artiest die de wonderbaarlijkste avonturen overleefd. In de gevangenis weet hij zijn uitbundigheid en zijn gewelddadige leven feilloos te verwoorden en ook te beschrijven. Een verhaal dat verteld moet worden. Met zijn stichting in Ethiopië probeert Daniel momenteel andere ‘vergeten Nederlanders’ te verenigen.

Titel: De vergeten Nederlanders –  Auteur: Daniel Hoek –  Uitgever: Free Musketeers (2010) –  ISBN: 9789048413461 (Levensverhaal)

Flaptekst: Kadootjes uit Holland is een vertelling over een jonge Nederlandse piloot die een baan krijgt bij een hulporganisatie in het Ethiopië van de beginjaren tachtig. Naast de dagelijkse werkzaamheden, waarin de piloten bizarre opdrachten krijgen om in onherbergzame gebieden de hongerende bevolking van voedsel te voorzien, heeft de hoofdrolspeler er een baantje bij. Het uitdelen van in Holland aangeschafte kadootjes voor kinderen, volwassenen en dieren. Het boek is een vrolijk, recht voor zijn raap verhaal, met daarin met veel humor beschreven belevenissen tijdens niet-alledaags werk in een niet-alledaags land, opgetekend met een knipoog naar de luchtvaart. Er valt veel te glimlachen in dit verhaal, maar de ellende van de Afrikaanse bevolking wordt niet geschuwd en zal u zeker niet onberoerd laten. Kortom een heerlijk boekje voor bij de haard, tijdens het reizen of op vakantie.

Titel: Kadootjes uit Holland – Auteur: Hans Wilmink – Uitgever: Servo – ISBN: 978957860751 (2007)

Recensie: Dat er oorlogen zijn waar humanitaire hulp wordt geboden, weet iedereen. De berichtgeving daarover blijft echter bijna altijd erg algemeen. Het gezicht van de hulpverlening en de omstandigheden waarin die hulp wordt gegeven, blijven daardoor meestal onbekend. Ex-piloot Hans Wilmink doet in dit eenvoudige en pretentieloze, maar met veel enthousiasme en gevoel voor humor geschreven boekje nu echter eens het relaas van die werkelijkheid aan de hand van zijn persoonlijke ervaringen als hulpmissiepiloot in Afrikaans oorlogsgebied (Sudan, Ethiopie en omliggende gebeiden). Daarmee biedt het boek een vrij unieke inkijk in een realiteit die anders achter de krantenkoppen en journaalbeelden schuilgaat . Normale druk (NBD\Biblion, Drs. Maurits Groen)

Flaptekst: Burgeroorlog breekt uit in Ethiopië. De Europese machten dreigen het land binnen te vallen onder het voorwendsel de orde te herstellen. Intriges aan het hof van de Ethiopische Regent veranderen de burgeroorlog en de dreigende invasie in een alles verslindende goudkoorts.

Een jonge en sensuele neef van de Regent, de vertellende Prins, wordt door de Italiaanse gezant Baratieri onder zijn hoede genomen. Baratieri heeft zijn eigen plannen. De overige Europese gezanten onderschatten hem. De Regent zelf, een wrede maar ook grootse figuur, is tot alles bereid om zijn macht te bestendigen.

Gesitueerd in het mythische en tijdloze Abessinië , waar Portocarero meer dan twintig jaar geleden zijn persoonlijke en politieke omzwervingen begon, is GOUD! een universele parabel over macht, rijkdom en machiavellisme, barbaars en geraffineerd als het land zelf.

Auteur: Herman Pottorero is zowel schrijver als diplomaat. Zijn loopbaan als diplomaat is even indrukwekkend als zijn (vele) boeken die hij op zijn naam heeft staan. De auteur heeft jarenlang in Ethiopië gewoond. Zelf zei hij ooit in een interview “Tussen het schrijven en het diplomaat zijn is een grote interactie. Ik ben altijd allergisch geweest voor schrijvers die schrijven om het schrijven. Ik heb ervaringen nodig om te schrijven”

Titel: Goud – Auteur: Herman Portocarero – Uitgever: van Halewyck Leuven 2004 –ISBN: 90 5617 578 5

Recensie: Het Ethiopië in deze roman wordt geregeerd door een wereldvreemde keizer die Regent genoemd wordt. De verteller van het verhaal is een neef, die zich Prins Ik noemt en baadt in weelde, omgeven door concubines. Een aantal buitenlandse gezanten wordt ten tonele gevoerd, ieder met zijn stereotiepe landsaard en dubbele agenda, want het boek staat vol van de intriges. Het meest opmerkelijke aan het boek is de lengte van de hoofdstukken, de meeste beslaan slechts een halve bladzijde. Ieder hoofdstuk is een verhaal op zich, poëtisch, beeldend. De aaneenschakeling van deze losstaande hoofdstukken wordt tot een fascinerend mozaïek, dat ten slotte een verhaal openbaart dat deels historisch deels fictief is: een invasie van het land door Italiaanse legers. De auteur heeft jarenlang in Ethiopië gewoond en geeft blijk van een diep inzicht in land en cultuur. (NBD\Biblion, Harrie M. Leyten) 

Flaptekst: ‘U heeft de revolutie meegemaakt, de dood van de keizer, de periode van terreur: nogal schokkende gebeurtenissen, dunkt me,’ zei de vrouw van de Nederlandse ambassadeur. ‘Waarom bent u gebleven?’ Op deze vraag, die me geregeld door buitenlanders gesteld wordt, varieert mijn antwoord naar gelang de vragensteller en mijn stemming; een antwoord dat mijzelf en de ander geheel overtuigt, schijn ik nooit te kunnen geven. ‘Ik houd van Ethiopië, de bergen, de mensen, de oude christelijke cultuur. Bovendien is het klimaat verrukkelijk, vindt u niet?’ zei ik. ‘Dat wel, maar het politieke klimaat allerminst.’

Winter in Ethiopië, is het boeiende verhaal van Paula Munters, docente Frans aan de universiteit in Addis Abeba. Ze heeft gekozen voor het vreemdelingschap en is blijven werken in een land dat haar fascineert, maar waarvan ze het marxistisch bewind verafschuwt. Door de komst van Marieke Verbeek, een jonge Nederlandse, en de terugkomst van de Amerikaan Timothy Graham wordt ze geconfronteerd met de achtergronden en de consequenties van haar keuze. De roman ontleent zijn spanning mede aan de realiteit van het huidige Ethiopië: de sfeer van een Oostblokland in een Afrikaanse setting.

Auteur: Elsbeth Klein studeerde Franse taal- en letterkunde en werkte tien jaar in ontwikkelingslanden, waarvan vier jaar in Ethiopië.

Titel: Winter in Ethiopië – Auteur: Elsbeth Klein – Uitgever: de Prom, Baarn (1989) –ISBN:90 6801 211 8

Recensie: Dit debuut speelt zich vnl. af in Ethiopië waar een Nederlandse vrouw van 50 jaar werkt als docente Frans. Ze is onvrijwillig kinderloos en gescheiden. Met haar twee bediendes leeft ze kalm tot ze een loge krijgt: een studente die voor het eerst van huis is. Een bezoek van haar ex-minnaar ontregelt het leven van de vrouw totaal. De spanning stijgt als de studente en de ex-minnaar beiden verdwijnen. De speurtocht van de vrouw door Ethiopië naar haar gasten is bijna thrillerachtig maar beslaat alleen de laatste pagina’s. Het verhaal is boeiend, maar niet evenwichtig geschreven. Soms wordt er teveel op details ingegaan, andere keren beschrijft de ik-figuur haar belevenissen nogal onhandig. Bv.(..) ik had geen hond meer. (..) ze lag zwaar te hijgen (..) Toch blijkt de hond dood te zijn. Deze onvolkomenheden daargelaten is dit een spannende roman waarbij verhaalgegeven verweven is met de politieke gebeurtenissen van de laatste decennia in Ethiopië. Het zwaartepunt ligt echter bij de vraag wat het is dat de vrouw in het onvrije land houdt. Op de omslag een Ethiopisch miniatuur. (NBD\Biblion, Roos-Marie Tummers)

In de serie: ‘Mark en Annet’ zijn vier kinderboeken verschenen (19..?).
Mark en Annet in Ethiopië – ISBN: 9026643985

Mark en Annet in Addis Abeba – ISBN: 9026644094

Marks uitkijkpost – ISBN:9026643993

Mark en Annet op de plantage – ISBN: 902664423x

Het zijn leuke boekjes die het verhaal vertellen van de familie van der Linden. Mark en Annet gaan met hun ouders mee naar Ethiopië waar hun vader gaat werken op een suikerplantage. De eerste weken in Ethiopië zijn voor de kinderen en hun ouders erg vreemd. O.a. de taal en leefgewoontes zijn zo heel anders dan ze gewend zijn. De kinderen beleven van allerlei spannende dingen en kijken hun ogen uit. Het zijn vlotte boeken vol met avonturen in een bijzonder land. Voor jongens en meisjes (9- 11jaar).

De boeken zijn geschreven door: Corry Blei-Strijbos en uitgegeven door Callenbach B.V. Nijkerk.

Flaptekst: De heelmeesters beweegt zich tussen twee continenten en bestrijkt de levens van de tweelingbroers Marion en Shiva, die hun leven lang op zoek zijn naar de reden waarom hun vader hen in de steek heeft gelaten. De Heelmeesters is een indrukwekkend verhaal vol verbeeldingskracht dat de lezer diep raakt. Een onvergetelijk portret van twee boers, een ode aan de geneeskunst en een familiesaga over vaders en zonen, macht en compassie, vertrouwen en verraad.

Auteur: Abraham Verghese (1947) zoon van Indiase ouders groeit op in Addis Ababa, waar hij onder meer de val van keizer Haile Selassie en de opkomst van het communistische regime meemaakte. Na een tussenstop in Madras begon hij in de jaren tachtig in de Verenigde Staten aan zijn carrière als arts en werkte jaren als aidsbestrijder op het platteland. Hij schreef eerder twee non-fictieboeken. De Heelmeesters is zijn eerste roman.

Titel: De Heelmeesters – Auteur: Abraham Verghese – Uitgever: De Bezige Bij, 2009 – ISBN: 9789023440581 (Roman)

Recensie: De 50-jarige chirurg Marion Stone kijkt, vanuit een wat eigenaardig perspectief als alwetende ik-verteller, terug op zijn veelbewogen leven. Hij werd geboren in Ethiopië als deel van een tweeling, kinderen van een Indiase non die de geboorte niet overleefde en een Engelse chirurg die bij de bevalling bijna een fatale fout maakte en op de vlucht sloeg. Marion en broer Shiva worden grootgebracht door een Indiaas artsenpaar in een land vol politieke onrust. Liefde voor dezelfde vrouw maakt dat de broers tegenover elkaar komen te staan, waarna Marion noodgedwongen Ethiopië ontvlucht en naar Amerika trekt. Ook daar laten het verleden en de familiebanden hem niet los. Verghese, beroemd medicus en professor aan Stanford University, schreef een omvangrijke debuutroman die een bij vlagen pakkend maar nogal dik aangezet verhaal vertelt. De heftige gebeurtenissen, die wat voorspelbaar zijn – volgen elkaar snel op en worden afgewisseld met van vaktermen vergeven beschrijvingen van medisch stuntwerk. Een monumentaal boek, in veel landen vertaald, dat uiteindelijk teleurstelt. Kleine druk.(NBD\Biblion, F.Hockx)

Flaptekst: Er zijn veel manieren om tot het hart van een land door te dringen. Wie niet het voorrecht heeft om erheen te kunnen reizen kan gebruik maken van wat bewoners van het land zelfs in teksten en beelden hebben vastgelegd van wat hen beweegt. Dit lees- en kijkboek wil langs deze weg iets onthullen van het hart van Ethiopië of, beter gezegd, van de Ethiopiërs, de bewoners van dit enorme Afrikaanse land, oud, uitgestrekt, zo divers, en zo slecht bekend buiten zijn eigen grenzen. Het is niet zo dat we helemaal niets weten: onze kranten- en televisiereporters stonden paraat bij conflicten, hongersnood, oorlog. Maar er is ook een ander Ethiopië, een land met een trotse geschiedenis, een grote culturele rijkdom, een land met stijl en karakter, een land dat leeft in de ziel van zijn bewoners. Dat land leeft onder meer in de verhalen, kunstwerken en gebruiksvoorwerpen die hier in ‘Ethiopië, de erfenis van een keizerrijk’ zijn bijeengebracht.

De auteurs: Dit boek is samengesteld naar aanleiding van de gelijknamige tentoonstelling in het Tropenmuseum te Amsterdam van 11 augustus 1998 tot 17 augustus 1999. Samensteller: P. Faber en N.Mekonnen.

Titel: Ethiopië, de erfenis van een keizerrijk – Uitgegeven: Koninklijk Instituut voor de tropen, Amsterdam 1998 – ISBN: 90 6832 286 9 (Het boek is nog 2e hands te verkrijgen of te lenen in de bibliotheek)

Recensie: In het Tropenmuseum wordt tot augustus 1999 een tentoonstelling gehouden over Ethiopie. Dit boekje is geen catalogus maar een verzameling van verhalen en korte teksten, religieus, profaan, historisch of hedendaags. Het begint met een verhaal van de ontmoeting tussen Salomo en de Koningin van Scheba, waaruit de dynastie ontstond waarvan Haile Selassie de laatste (225ste) keizer was. De verhalen over de grote heilige Tekle Haymanot, over Maria verering, over oorlogen, over het huwelijk, over de keizer, over het schrikbewind van de Derg, enz. En een fragment uit de beroemde roman ‘Liefde tot het Graf’, van Haddis Alemayehu. Dit is een voortreffende keuze: eindelijk krijgen we een visie op land, geschiedenis en cultuur van binnenuit. Voor wie het land kent is dit een aanwinst, voor wie het wil kennen een eerste, flinke stap. Bevat kleurenfoto’s van een aantal voorwerpen die ook op de tentoonstelling te zien zijn, en die aansluiten op het verhaal. (NBD\Biblion, Jan Rijsterborgh)

Flaptekst: Lilly wordt in de jaren vijftig als dochter van onconventionele Britten in Noord-Afrika geboren. Nadat haar beide ouders zijn omgekomen groeit ze op bij vrienden in Ethiopië. In de jaren tachtig vlucht ze naar Londen waar ze als blanke moslim een ongemakkelijk bestaan leidt. Steeds meer gevluchte Ethiopiërs komen in haar omgeving wonen. Met hen deelt ze haar heimwee naar Afrika en het verhaal van haar hartbrekende zoektocht naar haar geliefde, van wie ze door de politieke ontwikkelingen in Ethiopië wreed gescheiden werd.

Camilla Gibb schets een rijk en levendig beeld van de religie, de cultuur en de geschiedenis van Ethiopië. Ze ontroert en overtuigt met haar beschrijving van de gemoedstoestand van een vrouw die door het verlies van haar geliefde emotioneel verlamd geraakt is, maar dankzij de hulp van vrienden langzaam weer een nieuw bestaan weet op te bouwen.

Auteur: Camilla Gibb werd geboren in Londen en groeide op in Toronto. Ze studeerde antropologie in Oxford en deed veldwerk in Ethiopië. Eerder schreef ze twee romans die in achttien landen gepubliceerd werden. Haar naam staat op de lijst van eenentwintig veelbelovende schrijvers die door de jury van de prestigieuze Orange Prize werd samengesteld.

Titel: De terugkeer van Lilly, Auteur: Gamilla Gibb, Uitgever: Anthos, Amsterdam 2005, ISBN: 90 414 09 831

Recensie: Lilly, de ik-figuur, is de dochter van Britse ouders, die na omzwervingen in Marokko belanden, waar ze overlijden. Het meisje wordt geparkeerd bij een Soefi-geleerde, groeide op als moslima, reist naar Ethiopië en komt daar terecht is een arme familie in een sloppenwijk, waar ze als blanke vreemdeling vijandig wordt ontvangen. Ze leert te leven als een Ethiopische en ondanks alles een plekje te veroveren voor zichzelf.Ze komt in aanraking met het ziekenhuis, waar een arts verliefd wordt op haar. De keizer wordt afgezet, revolutie breekt uit, vele vluchten. Lilly komt in Londen terecht, waar zij zich inzet voor vluchtelingen en asielzoekers uit Ethiopië, steeds hopend dat zij haar geliefde onder hen zal vinden. Ook nu wordt een arts verliefd op haar. Het spannend geschreven boek is fraai gecomponeerd. De auteur heeft de ervaring van haar antropologische veldwerk in deze roman verwerkt. Voor een breed publiek met interesse in Afrika en politieke vluchtelingen. Kleine druk (NBD\Biblion, Harrie M. Leyten)

Flaptekst: Zeventien jaar geleden is Sepha Stephanos gevlucht uit Ethiopië vanwege de revolutie die zijn vader het leven kostte. Sindsdien leidt hij een rustig bestaan als eigenaar van een aftands kruidenierswinkeltje in een achterstandswijk in Washington. Zijn enige twee vrienden, Joseph en Kenneth, zijn net als Sepha Afrikaanse emigranten. Ze brengen samen de avonden door in de winkel, whisky drinkend en grappen makend over Afrika’s lange geschiedenis van dictators en revoluties. Sepha’s buurt wordt grondig gerenoveerd en ook zijn eigen leven is aan verandering onderhevig – hij probeert een relatie aan te knopen met zijn nieuwe, blanke buurvrouw Judith via haar dochtertje Naomi. Maar alles loopt anders en als ook zijn winkel hem dreigt te worden ontnomen, maakt hij een tocht door zijn wijk. Hij herbeleeft momenten uit zijn verleden en probeert de balans op te maken van zijn huidige bestaan.

Auteur: Dinaw Mengestu (1978) is geboren in Addis Abeba. In 1980 vertrok hij met zijn moeder en zus naar de Verenigde Staten, om herenigd te worden met zijn vader, die Ethiopië ontvluchtte tijdens de Rode Terreur. Mengestu is schrijver en journalist en woont in New York. Kinderen van de revolutie is zijn eerste roman.

Titel: Kinderen van de Revolutie – Auteur: Dinaw Mengestu – Uitgever: Nieuw Amsterdam, Amsterdam 2007 – ISBN: 978 90 468 0103 1

Recensie: Hoofdpersoon Sepha is een alleenstaande vluchteling die in Washington DC een noodlijdend kruidenierswinkeltje runt in een buurt die steeds meer in verval raakt. De avonden brengt hij in zijn winkel door met twee Afrikaanse vrienden, met wie hij over Afrika praat en whisky drinkt. Hij knoopt een vriendschap aan met zijn nieuwe buurvrouw: een blanke, welgestelde, erudiete, alleenstaande moeder wier dochter Naomi hem vaak bezoekt in zijn winkel en die hij voorleest uit onder anderen Dostojevski. As de ontluikende liefde tussen hem en de buurvrouw in zijn ogen onmogelijk blijkt te zijn, raakr hij steeds meer de grip op zijn winkel en zijn leven kwijt en begint hij aan een lange wandeling door de stad die hem langs plekken voert die allerlei herinneringen bij hem oproepen. Zo wordt stukje bij beetje duidelijk wat het betekent om je vaderland te moeten ontvluchten en een nieuw bestaan te moeten opbouwen in een vreemd land. Prachtige, melancholieke debuutroman van een jonge Amerikaanse schrijver van Ethiopische afkomst. Normale druk. (NBD\Biblion, Drs.M.H. Langelaan)

Flaptekst: In De buik van de hyena haalt Nega Mezlekia op meeslepende wijze herinneringen op aan zijn jeugd in Ethiopië. Met gevoel voor humor en relativering beschrijft Mezlekia hoe hij van jongen tot man opgroeit. Hierbij kruist een wonderlijk gezelschap van kleurrijke personen zijn pad.: Wondwossen zijn beste vriend en medestander in de misdaad; meneer Alula, hun veelgeplaagde docent; meneer Tadesse, fulltime schooldirecteur en parttime stroper; mevrouw Yetaferu, de orthodox-christelijke pensiongast die er iedere dag wel in slaagt een nieuwe heilige te aanbidden en zo op succesvolle wijze weet te voorkomen ooit een baan te vinden; en Yeneta, de plaatselijke priester die bekend is met de talen van de hemel en de hel.

Daarnaast beschrijft Mezlekia de donkere periode die Ethiopië doormaakt na de val van de keizer Haile Selassie, tijdens de opkomst van de macht van de communistische junta, waarvan de genadeloze Rode Terreur 100.000 Ethiopische jongeren afslachtte. Mezlekia werd destijds op achttienjarige leeftijd gedwongen zich aan te sluiten bij een guerrillaleger; als door een wonder slaagde hij erin de gruwelijkheden waarmee hij werd geconfronteerd te overleven. 

Titel: De buik van de hyena, een jeugd in Ethiopië – Auteur: Nega Mezlekia – Uitgever: Atlas, 2002 –ISBN: 90 450 0573 5

Recensie: De schrijver groeit op in Jijiga, in het oosten, heet, stoffig, een stad als een labyrint, met een Amhaarse (christelijke) en Somalische (moslim) bevolking. We maken kennis met hem en zijn omgeving, met hyena’s, gieren, boze geesten, tovenaars, en figuren als de moraal-docent met zijn bullenpees, of de tante die nooit gewerkt heeft: elke dag is er een heilige tot wie gebeden moet worden. De toon slaat om wanneer hij een jaar of 15 is. De leerlingen nemen het op voor de kleine boeren (lees: lijfeigenen). Dit protest is het zaad waaruit de maatschappelijke onrust, de revolutie, de mensonterende onderdrukking en tyrannie, de moorden, martelingen en doodsangst van de jaren ’70 en begin ’80 voortkomen. Hij kan tenslotte vertrekken uit de hel, via Nederland naar Canada. Een gruwelijk verslag, waarin we de schrijver als jonge student, op de voet volgen. Een beklemmend boek dat zich goed laat vergelijken met Jung Chan’s ‘Wilde zwanen’, over vergelijkbaar, uiterst bloedig onderdrukt volksverzet. Het eindigt in 1984 waarna nog zoveel volgde! Kleine druk (NBD\Biblion,J. Rijsterborgh)

Flaptekst: Katrina Bernbacher, studente te München, ontdekt op zolder een doos met vergeelde foto’s van haar overgrootouders en hun kinderen in een exotische setting. Het blijken afbeeldingen van een stuk familiegeschiedenis te zijn waar zij niets van weet, reden genoeg dus om haar grootmoeder Eva met vragen te bestormen. Eva vertelt haar fascinerend verhaal dat in 1906 in Berlijn begint. Als de jonge architect Carl Haertel zich verloofd met ziekenzuster Anna stelt die laatste zich een toekomst voor van theaterbezoek en ander elegant vertier. Totdat Carl haar vertelt dat hij een opwindend aanbod heeft gekregen: keizer van Abessinië (Ethiopië) heeft hem gevraagd om mee te helpen aan de grootste bouwplannen die hij voor zijn land heeft…  Na enig aarzelen besluit Anna haar geliefde te volgen naar deze onbekende verten. Ze reizen af naar Addis Abeba, waar ze voor talloze verrassingen komen te staan, maar waar ze uiteindelijk veertig jaar zullen blijven, als vertrouwelingen van de keizerlijke familie. Totdat de tweede Wereldoorlog hen dwingt afstand te doen van dit leven. Carl ontwerpt en bouwt monumenten van nationale allure en Anna wordt uiteindelijk de hofdame van keizerin Menen, de vrouw van de latere keizer Haile Selassie. Hun drie dochters Wilma, Edith en Eva groeien met de prinsen en prinsesjes op. Het leven gaat gepaard met ups en downs: als Anna met de dochters op familie bezoek in Duitsland gaat, kan ze jarenlang niet terugkeren vanwege de oorlog 1914-1918; en als hun nichtje Lucy zich bij hen voegt en een relatie begint met een inlander, heeft dit verregaande en dramatische gevolgen…

Titel: ‘Het einde van de regentijd’- Auteur: Brigitte Beil – Uitgever: Karakter – ISBN: 90 6112 344 5 (2004)

Recensie: In haar nawoord zegt de schrijfster dat ze niet de pretentie heeft dat haar roman historisch helemaal correct is. Het lijkt haar bijna onmogelijk de historisch waarheid vast te leggen. Maar het verhaal is met zo’n uitgebreide kennis van zaken geschreven en met zoveel liefde, dat het land Ethiopië voor veel lezers een openbaring zal zijn. De auteur is dan ook uitgegaan van een familiegeschiedenis als authentieke kern. En verder heeft zij zich terdege laten informeren door alle mogelijke deskundigen. In een eenvoudige romanvorm, waarin een oma haar kleinkind vertelt over haar leven in dit wonderlijke land, komt de lezer veel verrassingen tegen, feiten, die nieuw moeten zijn. Verder wordt er in het laatste deel van het verhaal veel verteld over de oorlog, waarin Italie het laatste onafhankelijke staatje van Afrika overrompelde en het zichzelf toe-eigende. Voor de liefhebbers van een eenvoudig, maar interessant verhaal.Normale druk (NBD\Biblion, T.van Oirschot-Sparla)

Flaptekst: Dit is het verhaal van een ontdekkingsreis naar het paradijs van de qat, een felgroen gebladerte dat in Ethiopië en Jemen al eeuwenlang wordt gepruimd en dat de bron is van een rijke en gevarieerde cultuur. Kevin Rushby werkte ooit als leraar in Jemen en zijn idyllische herinneringen aan antieke steden, spectaculaire gebergten en melancholieke qatpruimers hebben hem nooit meer losgelaten. Door heimwee gedreven besluit hij tot een avontuurlijke tocht over de oude handelsroute van de qat, dwars door gebieden die soms al tientallen jaren door burgeroorlogen worden geteisterd. Zijn reis voert hem van het Ethiopische hoogland, waar de qat waarschijnlijk zijn oorsprong vond, tot in Jemen, waar het blad niet meer weg te denken is uit het dagelijkse leven.

Titel: De bloemen van het paradijs – Subtitel: Een reis door de qatvelden van Jemen en Ethiopië – Auteur: Kevin Rushby – Uitgever: Atlas, Amsterdam 2000 – ISBN : 90 450 0306 6

Recensie: Rushby, leraar Engels in enkele landen waaronder Jemen, vertelt over een reis die hij ondernam vanuit de streek van oorsprong van qat, de bergstreek rond Harar in Ethiopië, naar Jemen waar qat een belangrijk, zo niet het belangrijkste gewas is. De jonge, verse blaadjes ervan worden ’s middags gekauwd door een meerderheid van de bevolking. Het sap is licht hallucinerend, maar niet verslavend. Gebruikers voelen zich heerlijk na een vaak uren durende sessie. De schrijver maakt de tocht van Addis Abeba naar uiteindelijk San’a, de hoofdstad van Jemen via veel omwegen waarbij hij een scala van mensen ontmoet. Het is een reisverslag waarin de (cultuur)historische achtergrond van zowel Ethiopië als Jemen uitgebreid aan de orde komt. De schrijver reist gedeeltelijk in de voetsporen van vroegere Europeanen zoals Rimbaud, Burton en Niebuhr. Hij wil niet alleen waarnemen, maar deelhebben en deelnemen aan het leven van de gesprekspartners en mensen die hij ontmoet. Zijn verslag vertelt daarover, leest aangenaam en is verhelderend en informatief. Een goed vakantieboek met 16 zwart-witte foto’s en een verklarende woordenlijst. Kleine druk. (NBD\Biblion,