Priesters en monniken zijn over het algemeen in het bezit van een handkruis. Ze zegenen hiermee iedere gelovige die ze passeren. De handkruisen worden geschonken door de parochianen. Het vermogen van de schenker bepaalt de uitvoering; meer of minder dure materialen. Ze hebben verschillende vormen en zijn meestal gebonden aan een stad, dorp of streek.
Priesters en monniken zijn over het algemeen in het bezit van een handkruis. Ze zegenen hiermee iedere gelovige die ze passeren. De handkruisen worden geschonken door de parochianen. Het vermogen van de schenker bepaalt de uitvoering; meer of minder dure materialen. Ze hebben verschillende vormen en zijn meestal gebonden aan een stad, dorp of streek.
Een jonge priester showt, onder een afdakje, een oude Bijbel. (Maryam Tsyon Kathedraal, Axum)
Priesters, monniken en dabtara’s bezitten een lange staf met een T-vormige bekroning van staal. De staf wordt gebruikt als steun om de lange diensten te doorstaan en als wandelstok, maar ook als muziekinstrument. Tijdens gezangen stampt de priester met de staf op de grond om het ritme aan te geven.
De kabaro’s, kerktrommels, hebben een ovaal lichaam en zijn aan één of twee kanten met dierenhuid overtrokken. Vaak zijn ze met zilver of andere kostbare materialen versierd. Ze worden met behulp van een riem gedragen en met de vlakke hand bespeeld. Met korte slagen geeft de trommelaar het ritme van de religieuze gezangen aan. Ook worden processies begeleid door tromgeroffel.
De Lithofoon, een klanksteen, die dienst doet als kerkklok. De twee platte stenen hangen vastgeknoopt in touwen aan houten palen. Met een derde steen wordt de klok bespeeld. De lithofoon wordt gebruikt aan het begin en eind van de viering en tussentijds als de wijn en het brood vanuit het Beta Lehem (huis van brood) worden binnengebracht.
De Sistra, de rammelaar, wordt alleen gebruikt voor kerkmuziek. Het instrument is vervaardig van metaal en heeft een handvat van hout. Het bijzondere rinkelende geluid wordt veroorzaakt door de kleine, afzonderlijke op een of meer draden aangeregen metalen plaatjes.
Op het terrein van de Maryam Tsyon Kathedraal, waar ook de kapel staat waar de Ark des Verbonds wordt bewaard, laat een priester ons kostbare oude voorwerpen zien, waaronder deze oude kronen. Tijdens belangrijke kerkelijke ceremoniën is het hoofd van de priesters bedekt met een kroon. Deze oude kostbaarheden zijn meestal geschonken door belangrijke personen, zoals koningen en prinsen. Het was gebruikelijk om na de dood de kroon te schenken aan de kerk waarmee zij verbonden waren. De kronen verschillen onderling van vorm en materiaal. Een en ander was afhankelijk van het vermogen van de schenker. Het was de bedoeling dat deze oude kronen naar een museum zouden gaan…hopelijk is dit gebeurd!
Ethiopië 