De Yemrehana-Krestos-kerk
De Yemrehana-Krestoskerk (Christus wijst ons de weg) is opgericht in de eerste helft van de twaalfde eeuw door koning Yemrehana Krestos. Deze vrome koning, ook wel ‘Priester-koning’ genoemd, is door de kerk van Ethiopië als heilige erkend. Hij droeg veertig jaar lang iedere dag de H. Mis op en heiligde het brood en de wijn, die volgens de overlevering door engelen werd gebracht. Het kerkje bevindt zich in een grot op de berg Abuna Yosef op ongeveer 24 kilometer van Lalibela.
Onderweg naar de kerk. De vrouw wilde graag het handkruis kussen, zoals gebruikelijk, maar de eerste priester had haast of had geen zin; gelukkig voor haar waren er meer priesters en kon ze handkruis van deze ‘vrolijke’ priester kussen.
De overhangende grot is afgeschermd door een muur met een poort. Als je de poort passeert kom je op de binnenplaats waar het kerkje staat.
Het mausoleum van koning Yemrehana Krestos ligt schuin achter het kerkje en aan de achterzijde, tegen de basaltlagen aan, is een soort kerkhof ontstaan.
Het kerkje is opgebouwd met balken van olijfhout en stenen. De vierkante ramen geven het gebouw door de verschillende ingezette bewerkte kruisvormen een bijzonder aanzien. De binnenmuren zijn voorzien van prachtige schilderingen.
Er zijn drie ingangen: een voor priesters, een voor mannen en een voor vrouwen.
Het mausoleum van Priester-Koning Yemrehana Krestos
Het ‘kerkhof’ bestaat uit skeletten, beenderen en andere stoffelijke resten van pelgrims, die hier in het verleden, de hongerdood zijn gestorven. Alles ligt als een onordelijke bende door elkaar. Het doet enigszins luguber aan omdat botten en beenderen goed herkenbaar zijn.
In de ruimte achter de muur is van alles te zien zelfs het bed van de priester staat er
De zusters zijn bezig met het eten voor te bereiden
Pelgrim leggen vaak lange afstanden af om het kerkje te bezoeken
Voor de terugtocht wordt eerst een rustpauze ingelast
Terwijl wij het pad volgen dat ons naar de Yemrehanna Krestoskerk (omgeving Lalibela) zal brengen vraagt een jongen of ik een foto van hem wil maken. Oké, als we straks terugkomen van het kerkbezoek. Tot onze verrassing is hij nog in de buurt als wij terugkomen. Ik pak mijn camera en hij springt op een betonnen blok en zorgt voor een ‘standbeeld’ foto!!
Er worden geneeskrachtige eigenschappen aan toegekend. Pelgrims, overal vandaan, komen speciaal voor dit heilige water hiernaartoe. Het kerkje heeft een vreemde, ongrijpbare sfeer. De oude stenen bekkens met het druppende en spetterende heilige water stralen oudheid en vroomheid uit. Dat wordt teniet gedaan door de priester, die met een felgekleurd plastic bekertje het water opschept om het vervolgens in een vies, oud keteltje te gieten, waarmee de flessen en andere voorwerpen worden gevuld, die de gelovigen mee naar huis nemen. Afhankelijk van wat ze te besteden hebben, gaan de pelgrims met een grote of kleine hoeveelheid heilig water op weg naar huis.
Ethiopië 