Altijd weer een verrassing wat je tegenkomt in en bij het Ziway-meer

De koe die zijn dorst lest en de Hamerkopvogels die het bootje gebruiken om even te rusten.

Het vogeleiland

Schuin achter het kleine eiland Golina, een verlaten klein eiland waar de vissers soms een nachtje slapen, ligt het vogeleiland. Hevige regenval in de hoogvlaktes heeft ervoor gezorgd dat het waterpeil drie meter hoger is dan normaal. De hoge waterstand zorgt voor overbevolking en volop activiteit. Vogels die normaal op de grond leven zitten nu ook in de struiken en bomen.

Het Debre Tsyson  klooster/kerk is te vinden op het eiland Tulu Godo, Ziwawaymeer

Op het eiland Tulu Godo in het Ziway-meer bevindt zich het eeuwenoude Debre Tsyon-klooster. Het eiland is meer dan zeventig jaar een veilige schuilplaats geweest voor de Ark des Verbonds. Volgens de plaatselijke overlevering brachten priesters samen met de inwoners van Aksum de Ark in de tiende eeuw naar het eiland. Dit om de Ark uit de handen van koningin Gudit (monster) te houden, want zij richtte in die tijd enorme vernielingen aan.

Via een kronkelig, dichtbegroeid pad dat steil omhoog gaat belanden we voor een stenen kerkmuur met een gesloten houten poort. Roepen, zelfs met stemverheffing helpt niet, niemand doet open. We gaan op zoek naar de priester die bij de kerk hoort. In het dorp vinden we hem en hij is blij dat hij ons alles kan laten zien.

Het interieur van de kerk is zeer kleurrijk door de vele schilderijen en kleden die de wanden en vloeren bedekken. Alles is vervaardigd en geschonken door Aksum.

Als we de kerk verlaten vangt de vrouw van de priester ons op en brengt ons naar een luik in de muur. Die wordt opengedaan en de priester laat  ons door een met dikke stevige spijlen beveiligde opening de kostbare stukken zien van de oude kerk.

Eiland: Tulu Godo

Het eiland Tulu Godo heeft geen aanlegsteiger. De bootsman heeft dan ook moeite om de boot af te meren. Uiteindelijk lukt het maar… we houden onze voeten niet droog. Met soppende voeten in de schoenen klimmen we een steil kronkelig pad naar boven. Dit keer bezoeken wij de andere kant van het eiland.

Allereerst zien we het schooltje; de lessen zijn in volle gang.

Aan deze kant van het eiland staan maar enkele hutten. Op het dun bevolkte eiland leeft men van de landbouw en visvangst.

Er komen niet veel bezoekers op het eiland. Dit meisje staat stoer naar ons (twee enge blanke mensen) te kijken, haar zusje blijft voorzichtig iets achter.

Met mama in de buurt en een ‘bloemenplakkertje’ op de hand is het toch net iets veiliger! Meer info over het eiland Tulu Godo is te vinden in mijn boek ‘Ethiopië, ongekend anders’

Eiland: Tulu Godo – Debre Tsyon-klooster

Op het eiland Tulu Godo in het Ziway-meer bevindt zich het eeuwenoude Debre Tsyon-klooster. Het eiland is meer dan zeventig jaar een veilige schuilplaats geweest voor de Ark des Verbonds. Volgens de plaatselijke overlevering brachten priesters samen met de inwoners van Aksum de Ark in de tiende eeuw naar het eiland. Dit om de Ark uit de handen van koningin Gudit (monster) te houden, want zij richtte in die tijd enorme vernielingen aan.

Via een kronkelig, dichtbegroeid pad dat steil omhoog gaat belanden we voor een stenen kerkmuur met een gesloten houten poort. Roepen, zelfs met stemverheffing helpt niet, niemand doet open. We gaan op zoek naar de priester die bij de kerk hoort. 

De priester heeft de poort ontsloten en gaat ons de kerk laten zien. De kerk is veertig jaar geleden gebouwd ter vervanging van de oude, die bouwvallig was. De gelovigen zijn blij want de kerk is nu dichterbij en beter te bereiken dan de oude.

Het interieur van de kerk is zeer kleurrijk door de vele schilderijen en kleden die de wanden en vloeren bedekken. Alles is vervaardigd en geschonken door Aksum. Later, als de kerk weer gesloten is, laat de priester ons door een met dikke stevige spijlen beveiligd raam de kostbare stukken zien van de oude kerk. 

Het Ziwaymeer is het noordelijkste meer van de riftvallei en heeft een oppervlakte van ongeveer 400 vierkante kilometer.

Het wordt omgeven door kraterhellingen, herbergt vijf eilandjes en is nauwelijks dieper dan vier meter. De oevers van het prachtige meer zijn het domein van vele vogels.

Tussen het riet en op de zandplaten leven aalscholvers, maraboes, reigers, pelikanen, ibissen, hamerkopvogels, visarenden, ijsvogeltjes, geelsnavelooievaars, jassana’s, slangenhalsvogels en ground hornbills.

In de bomen op de oevers hebben grote kolonies wevervogeltjes hun nesten gemaakt. Ook is het meer rijk aan vis. De aanwezige nijlpaarden laten zich overdag niet zien. Zij komen aan wal om te grazen als het donker is.