Weten jullie waar deze mensen wonen?
Alleen maar blije en verraste gezichten; we hadden toen we de opnames maakten (het jaar ervoor) beloofd dat we ze dit jaar zouden komen brengen maar ja… dit hadden ze nooit verwacht want er wordt wel eens meer beloofd!
De ‘Gari’ wordt op het platteland nog veel gebruikt maar het originele vervoermiddel wordt steeds meer vervangen door de ‘Bajaj’ (tuk-tuk).
Het lijkt wel een race maar het is het gebruikelijke personenvervoer rond Metahara.
Er is al aardig wat verkocht …te zien/ruiken aan het stinkende afval!
De vrouwen dragen kleurrijke kleding, willen liever niet op de foto, oké, …de geit wel!
Op weg naar de markt
Op de markt
Ieder plekje wordt benut
Twee jongetjes vinden het leuk om steeds voor de camera te springen
Yes, dat ben ik!
Helemaal blij…Amesegenallo!
De vrouwen met de baby’s rijden een stukje met ons mee (een bijzondere ervaring) maar het meisje kiest ervoor om dit niet te doen!
Het paleis van Aba Jifar II bij Jiren, ligt ongeveer 8 kilometer van het centrum van Jimma. Eind 1860 werd het gebouwd. De kosten bedroegen: 400 kg goud en 65.000 zilveren Maria Theresa dollars. Het paleis heeft 66 deuren, 45 ramen en 39 kamers.
In verbinding met het paleis staan nog vier andere gebouwen; een publieke moskee, de persoonlijke moskee van Abba Jifar, residentieel paleis van Aba Jifar, residentieel gebouw van Aba Jobir en AbaDula (de kleinzoon van Aba Jifar)
Het paleis is leeg op enkele voorwerpen na. De inboedel en het persoonlijke historisch materiaal van Abba Jifar, hij regeerde van 1878-1932, zijn te zien in het Museum van Jimma. Ook zijn er culturele objecten van de lokale Oromo mensen en andere etnische groepen rond Kafa te bewonderen.
Aba Jifar viel op o.a. doordat hij, vergeleken bij de andere mensen, zeer groot en stevig was.
Op de zolder van het paleis had men rondom ramen deze deden dienst als beveiliging. Op deze manier konden de wachters het grondgebied goed in de gaten houden. Ook vanaf het doorlopend balkon op de eerste verdieping is er mooi zicht op de omgeving.
De meester in zijn witte jas met zijn ‘aanwijsstokje’; dat soms ook zorgt voor orde in de klas. Wij mochten een les bijwonen. De kinderen lieten zich niet afleiden door ons en luisterde vol overgave naar de meester. Wij konden alleen maar kijken want er werd Oromo gesproken.
De Borene- vrouwen willen graag meerijden naar het volgende dorp waar ze wonen.
Het leek hun bijzonder want ze hadden nog nooit in een auto gezeten, laat staan gereden!
Oké gezellig naast mij op de achterbank, moet kunnen, baby’s op schoot. Rijden maar…ze vonden het doodeng en toen ik, om de boel een beetje te sussen, de baby’s een speelgoedbeestje gaf was de chaos compleet. Ook dit hadden ze nog nooit gezien. Paniek… huilen, gillen en lachen alles door elkaar. Gelukkig kwamen we snel bij het dorp waar ze woonden
Eenmaal uit de auto konden ze weer lachen en waren een ‘bijzondere’ ervaring rijker!
Goed kijken waar je loopt!
Een rustige markt
Heeft rechts voorrang??
De vrouw rechts zit in een typische houding, men kan dit uren volhouden (op de hurken, billen rusten op de hielen).
Deze kraam was verboden terrein voor ons; we werden luid toegeroepen dat we weg moesten gaan. Waarom? Er werd tweedehands kleding verkocht, die in Europa was ingezameld!
