Bevolkingsgroep: Hamar

Evangadi Camping, Turmi

We logeren op de Evangadi Camping in Turmi. Dichtbij de ingang zit een vrouw, zij heeft de markt bezocht en neemt even een rustmoment voordat ze aan de terugreis begint. Helemaal niets doen is niet haar ding…ze heeft op de markt Chepera blad (groente) gekocht waarvan de bladen van de steel moeten voordat het gekookt wordt dus begint ze daar alvast aan.

Bevolkingsgroep: Hamar

Ik heb ja gezegd op de vraag of ik op de foto wilde maar vind ik het leuk?? Eenmaal de foto gezien te hebben vond ze het zo leuk om zichzelf en haar kinderen te zien…en wilde ze nog een keer!!

h1

Veelal proberen we , als we weer in Ethiopië zijn en in de buurt, de foto’s te brengen; altijd een verrassing met blije gezichten! 

Bevolkingsgroep: Hamar

De beloofde foto brengen

hamar

…”We gaan op weg naar de markt in het dorpje Turmi. Allereerst willen we de Hamar-vrouw bezoeken, die de voorkant van mijn boek ‘Konjo Nö!’ siert. We willen haar de foto brengen. Als ik in het dorp haar foto laat zien, wil iedereen ons bij haar brengen. Uiteindelijk wijzen we twee meisjes aan en incasseren een boze blik van een opdringende jonge man die de taak op zich wilde nemen. Daar gaan we dan, de twee meisjes naast ons, de anderen er allemaal achteraan. We passeren allerlei hutten totdat de twee meisjes opeens stil blijven staan. Voor de hut die van de vrouw op de foto moet zijn, wordt van alles door elkaar geroepen, want die blijkt gesloten te zijn. De meisjes denken te weten waar ze dan moet zijn: bij haar tante. Daar gaan we weer, nog steeds in optocht. Bij de hut van de tante ontmoeten we haar. We schrikken van haar lichamelijke gesteldheid. Haar wangen zijn ingevallen en haar ogen staan uitdrukkingloos in haar gezicht. Ze is ontzetten mager geworden. Haar tante verteld dat ze ernstig ziek is. Ze heeft aids. Haar drie kinderen worden door haar tante verzorgd. Het zieke vrouwtje lacht af en toe flauwtjes in onze richting. De foto pakt ze aan, maar er is nauwelijks reactie. We stoppen de tante wat geld toe en proberen haar duidelijk te maken dat het aan medicijnen of andere noodzakelijke dingen besteed moet worden.”Ishi, ischi, auw” (Oké, Oké, ja), klinkt het uit haar mond”…

6

Normaal gesproken geven we nooit zomaar geld, maar hier is duidelijk een reden, door de foto zijn we bij haar betrokken. (Fragment uit mijn boek: ‘Dink Nesh”)

Bevolkingsgroep: Hamar

De Hamar-mannen zijn ontzettend trots op hun bijzondere klei-kapsel!

7

Het is een ingewikkeld en kunstig kapsel. Er wordt een scheiding in het midden gemaakt en met een speciaal houten kammetje wordt het laagje voor laagje bestreken met een kleimengsel dat bestaat uit zachte, grijze vulkanische stenen die worden verpulverd en met water vermengd. De laagjes worden in verschillende richtingen aangebracht, zodat er een dikke dot op het achterhoofd ontstaat. Vervolgens worden er kruislings stukken been in het kapsel geplaatst. Daarna wordt het voorste deel behandeld. Deze laag is dunner omdat het haar daar korter wordt gehouden. In het achterste deel worden gaatjes gemaakt om nadien versierselen in te steken, zoals een struisvogelveer, houten stokjes of stukjes been. De randen van het kleikapsel worden rood gemaakt

Het kapsel is voorbehouden aan getrouwde mannen, hoewel er bij sommige stammen de jongere mannen om toestemming kunnen vragen om een kleikapsel te dragen. Daar staat dan wel een gift of het slachten van een geit of schaap tegenover.

Om het kapsel te beschermen tijdens het slapen wordt een neksteun gebruikt, want het kleikapsel, dat op een kapje lijkt, is fragiel en barst gemakkelijk. De houten neksteun doet overdag dienst als stoeltje. 

De mannen zijn ijdel en ontzettend trots op hun kapsel. Ze hebben onze autospiegels dan ook al vaak gebruikt om zichzelf te bewonderen.