Terwijl wij het pad volgen dat ons naar de Yemrehanna Krestoskerk (omgeving Lalibela) zal brengen vraagt een jongen of ik een foto van hem wil maken. Oké, als we straks terugkomen van het kerkbezoek. Tot onze verrassing is hij nog in de buurt als wij terugkomen. Ik pak mijn camera en hij springt op een betonnen blok en zorgt voor een ‘standbeeld’ foto!!
Productbeschrijving zoals op de omslag
Dit boekje is geschreven voor kinderen en hun ouders die belangstelling hebben voor het land Ethiopië. Het boekje is gemakkelijk te lezen en is informatief. De verhalen zijn afwisselend eenvoudig tot iets moeilijker. Het is duidelijk met de bedoeling geschreven dat kinderen op een leuke manier iets te weten komen over het land, de mensen, de kinderen en hun leefgewoonten. Vragen over dagelijkse dingen zoals: gaan de kinderen in Ethiopië allemaal naar school, hoe wonen ze, houden ze van patat en waar spelen ze mee. Antwoorden worden in de vorm van gedichtjes en verhalen gegeven. Ook zijn enkele legenden en verhalen uit Ethiopië in het boekje opgenomen en worden op een eenvoudige manier gebracht.
Ine Andreoli heeft samen met haar man drie jaar in Ethiopië gewoond en gewerkt. Eerder verschenen van haar boeken over Afrikaanse landen voor volwassenen, waaronder drie over Ethiopië. Dit is haar eerste kinderboek.
Titel: Tadijas? – Auteur: Ine Andreoli – Uitgever: Boekenplan, Maastricht – Foto’s: Lou Andreoli – ISBN: 978-90-8666-143-5
Recensie:
♥ NBD\Biblion: Eenvoudige, liefdevol samengestelde bundel met beknopte en algemene informatie over Ethiopië, gestoffeerd met allerlei verhalen en gedichten over Ethiopië. Bij de informatie wordt ingegaan op leven, wonen, gebruiken, geloof, gewoonten, kinderen en onderwijs. Dit is aangevuld met legendes, verhalen en informerende gedichten uit de Ethiopische historie en uit het Ethiopische ‘hier-en-nu’. Tal van kleuren- en zwart-witfoto’s vullen de tekst aan. Er wordt ook aandacht besteed aan de Ethiopische taal: zo betekent ‘Tadijas?’ Hallo, hoe gaat het? en ‘Ethiopië’ Het land van de verbrande gezichten. Ook kunnen kinderen in het Ethiopisch leren tellen tot tien. Het taalgebruik is goed op de doelgroep afgestemd; tekst in grote letter. De auteur en haar man hebben in Ethiopië gewoond en al eerder over de Ethiopische levenswijze gepubliceerd voor volwassenen. Met name in cultuur en aardrijkskunde geïnteresseerde kinderen zullen in dit sober vormgegeven boekje, door de laagdrempelige, warme benadering, veel informatie van hun gading kunnen vinden. Handig bij spreekbeurten en/of werkstukken. Maar ook belangstelling opwekkend in zijn algemeenheid. Interessant is ook het gegeven dat veel van het alleroudste leven op aarde waarschijnlijk in of om Ethiopië is begonnen. Vanaf ca. 10 jaar. © Mart Seerden –
Deze jongen weet, als er toeristen komen, moet hij zorgen dat zijn lichaam versiert is! Normaal wordt het lichaam versiert als er feesten zijn maar de toerist ziet dit graag en het brengt geld op dus… Wij waren vroeg, de meeste mensen uit het dorp waren nog in hun ‘normale’ doen, bezoekers werden nog niet verwacht. Dit slimme jochie rende naar de hut en kwam geschminkt weer te voorschijn.
Wachten tot je aan de beurt bent bij de kleermaker, ondertussen genieten van ‘qat’ en ‘bunna’! De vrouwen zijn druk aan het onderhandelen over de prijs van het vermaken van een jurk dus… het kan nog wel even duren.
Qat is een felbegeerd en gewaardeerd stimulerend middel. In het verleden was het voorbehouden aan bejaarden ter verlichting van hun ouderdomskwalen en aan de geestelijken die daardoor langer en intensiever konden bidden. Nu zie je mensen van alle leeftijden qat kauwen.
