In de landenserie TE GAST IN is een nieuwe versie verschenen van Ethiopië.

De landenuitgaven TE GAST IN bevatten artikelen van meerdere auteurs die een speciale band hebben met een land. Zij schrijven op levendige wijze en met kennis van zaken over onderwerpen die hen na aan het hart liggen. Het geeft een opmerkelijk goed inzicht in de levenswijze en omgangsvormen van de bewoners van het land. Bovendien bevat elke uitgave nuttige reistips. Een aanrader voor iedereen die interesse heeft voor verre landen en wil weten wat er achter de schermen gebeurt.

Voor reizigers die avontuurlijk zijn ingesteld en tegen een stootje kunnen is Ethiopie een fantastische bestemming. Ontdek in het noorden de eeuwenoude kerken en kloosters met hun rijkdommen die nauwelijks door de tijd zijn aangetast. Beleef in Gondar het uitbundige Timkat festival. Bezoek een van de vele eilanden in het Tana-meer en zie hoe de Woito kajaks van papyrusriet maken. Maak een wandeltocht door het Simiengebergte en geniet van de formidabele uitzichten en fascinerende gelada bavianen. Verbaas je in het zuidwesten bij de Dorze over hun karakteristieke bijenkorfhutten. Maak in het wonderschone Kafa Biosphere Reserve een wandeling door een woud van van wilde koffiebonen begroeid met baardmossen. Neem na afloop deel aan een koffieceremonie, want het is voor Ethiopiërs de manier om hun gastvrijheid te uiten. En wil je in de ‘laatste wildernis van Afrika’ vrouwen met lipschotels fotograferen? Bereid je dan goed voor, zodat de lange reis naar het zuidoosten meer oplevert dan een paar snapshots.

Titel: Te gast in Ethiopië – Uitgever: Informatie Verre Reizen (www.tegastin.nl)  – Samenstelling en redactie: Ine Andreoli en Kees van Teeffelen – Auteurs: Ine Andreoli, Karin Anema, Ilja Kok, Mieke Kuiters, Piet Hermans, Willem Timmers, Peter Vermaas – ISBN:978-94-6016-066-0 / 5e vernieuwde druk, mei 2017

Titel: Vrouwenverhalen –  Fotograaf: Shanta Rao –  Tekst: Charles-Henri Favrod / Selim Nassib – Uitgever: European Publishers Award for Fhotography 1995 – ISBN: 90 75244 05 3

Stichting Fragment Foto

Recensie: Fotoboek met portretten van vrouwen in Ethiopië en Mauretanië. Shanta Rao portretteerde de vrouwen in de intimiteit van hun eigen woonomgeving, bij dagelijkse bezigheden of in verstilde momenten. De prachtige zwart-witfoto’s (ca. 90 in totaal) vormen samen de ‘vrouwenverhalen’. Veel van Rao’s grofkorrelige foto’s hebben iets mysterieus, door de grote donkere partijen en bewust onscherpe delen. De jonge Franse fotografe van Indiase origine kreeg voor deze foto’s de ‘European Publishers Award for Photography 1995’. De geportretteerde vrouwen stralen rust en zelfbewustzijn uit. Hierdoor vormt dit mooie en interessante kijkboek een positief tegenwicht voor de vele publikaties over de negatieve kanten van Afrika. Behalve twee korte, literair getinte inleidingen bevat het boek geen tekst. Hoewel de beelden veelzeggend zijn is het toch jammer dat geen enkele achtergrondinformatie over de geportretteerde vrouwen wordt gegeven.(Biblion recensie, M. Verhoeven.)

Titel: AEthiopia Volkeren van Ethiopië – Auteur: meerdere – Uitgever: Koninklijk Museum voor Midden-Afrika Tervuren Gordon & Breach – Arts International – Onder redactie van Cultures &Communications, 1996

Geschiedenis/Bevolking/Geloof/Kunst & Ambacht

Een bundeling van wetenschappelijke bijdrage die door hun leesbaarheid en kwaliteit u zullen aanzetten tot een blijvende belangstelling voor Ethiopië.

Inleiding…Wat ons aan Ethiopië boeit is allereerst het feit, dat in dit rijk het Christendom is blijven bestaan, terwijl in alle landen rondom Ethiopië de islam zegevierde. Verder treft ons, dat Ethiopië zich, uitgezonderd de vier jaren van de Italiaanse bezetting, de eeuwen door als onafhankelijk rijk heeft kunnen handhaven, terwijl het overige Afrika als koloniaal gebied onder de Europese machten werd verdeeld. Ten derde interesseert ons, hoe zijn laatste grote keizers – Theodorus, Menelik en Haile Selassie – pogingen in het werk hebben gesteld dit ‘minder ontwikkelde land’ met zijn middeleeuwse structuur tot ontwikkeling te brengen; hoe op de twee eerste keizers een terugval volgde en hoe pas onder Haile Selassie de voorwaarden voor een duurzame structuurverandering werden geschapen. Dat Nederland aan de economische ontwikkeling van Ethiopië een bescheiden aandeel heeft, verhoogt in ons land de belangstelling voor de loop der gebeurtenissen in dit rijk…

Titel: Ethiopië, een eiland in een continent – Auteur: J.Brummelkamp – Uitgever: J.A.Boom & Zoon Meppel 1956

Flaptekst: In de boezem van Afrika ligt het verrassende, mysterieuze Ethiopië. Wie zich erin verdiept wordt gegrepen door de rijke natuur, cultuur en geschiedenis, die zovele bindingen hebben met de westerse en de islamitische wereld. Ethiopië is een bakermat; de overblijfselen van de oudste mens werden hier gevonden, en koffie en qat vinden er zijn oorsprong. In het westen ontspringt de Blauwe Nijl, het noorden herbergt eeuwenoude rotskerken die de hand van God lijken te verraden. In het oostelijke Harar, stad van de honderd moskeeën, is de islam in al zijn glorie te bewonderen. En het zuiden biedt natuurparken, grazige weiden en glinsterende meren. Hier leven de vele kleine, kleurrijke volkeren met eeuwenoude tradities. Maar ook in Ethiopië is de modernisering ingezet, waardoor een spannende dynamiek is ontstaan. Ethiopië: Kracht en Kwetsbaarheid toont de prachtige, onverwachte kanten van een fascinerend land in Afrika.

Titel: Ethiopië: Kracht en Kwetsbaarheid – Auteur: Jos van Beurden e.a. – Fotograaf: George Terberg e.a. – Uitgever: Stichting Dharma – ISBN: 978 90 812187 1 9

Recensie: Omdat Ethiopië een andere kalender hanteert, vierde het pas onlangs de millenniumwisseling. In dit kader verscheen dit bijzonder fraai uitgevoerde, groot formaat fotoboek. De kleurenfotografie is van zeer hoge kwaliteit en stijgt door zijn oog voor detaillering uit boven vergelijkbare boeken. De inhoud is breed van opzet en behandelt in een prettig leesbare stijl in korte teksten natuur en geografie, geschiedenis, de drie religies (christendom, islam, natuurgodsdiensten), de diversiteit van de volkeren, middelen van bestaan, natuurgenezers, pelgrimages, oude tradities, en toekomstperspectieven. Een aantrekkelijke vondst van de auteur zijn de interviews met vele mensen, waardoor de problemen en de mogelijkheden van dit land een persoonlijk gezicht krijgen. De teksten zijn informatief en sober, en getuigen van veel deskundigheid. (Harrie M. Leyten)

Flaptekst: Wat we van Ethiopië, het land van de verbrande gezichten, weten is gefilterd door de media en wordt bepaald door vaak treurige gebeurtenissen die nieuwswaarde hebben. Ook voor toeristen en mensen op doorreis blijft het dagelijkse leven voor een groot deel verborgen. Davis van Reen reist, woont en werkt al jarenlang in Kenia en Ethiopië. Het stelt hem in staat scherp waar te nemen. Voor en achter de camera. Aan zijn vermogen vast te leggen wat anderen misschien ontgaat, voegt hij op een of andere geheimzinnige manier zijn betrokkenheid toe. Dat maakt zijn beelden bijzonder.

Dit boek is een weerslag van zijn visie op Ethiopië. In de portretten en landschappen kan de lezer van alle facetten van het leven ontdekken.

Titel: het land van de verbrande gezichten, Leven in Ethiopië – Auteur: David van Reen – Uitgever: De Geus 2008 – ISBN: 978 90 445 1263 2

Recensie: David van Reen woont in Kenia en Ethiopië; hij heeft daar een reisbureau. Hij werkt ook voor een organisatie die schooltjes e.d. heeft opgezet. Uit dit boek, met 137 veelal pagina-grote kleurenfoto’s spreekt duidelijk zijn warme liefde voor Ethiopië, het volk en het land. Hij schrijft een aantal korte teksten, over enkele mensen en plaatsen, zoals Lalibela, Addis, Gondar, Debre Damo. Dit zijn wat meditatieve, impressionistische teksten, waarin hij in ongekunstelde taal vertelt over leven van de mensen, en over de omgeving en omstandigheden waarin zij leven: een arm en hard bestaan, maar ‘aan de weldaden van de hemel wordt niet getwijfeld’. Deze toon overheerst in de teksten: ‘alles aan de mensen is echt’. De foto’s van mensen en hun leven zijn prachtig. De toon van de teksten is wat onbestemd en de informatie is weinig expliciet, soms feitelijk onjuist. Vooral een warm eerbetoon aan een prachtig en sterk volk. J. Rijsterborgh

Flaptekst: Op weg naar de zuilen va Axum ontdekt Frank van Rijn al snel dat Ethiopie een mooi land is met mooie marktjes, een mooi klimaat, mooie ruige bergwegen en mooie kinderen die echter op een lelijke manier stenen naar zijn hoofd slingeren, als hij niet snel genoeg voldoet aan hun dwingende eis om geld en pennen uit te delen. Op een lange moeizame klim loopt het, als er in een dorp juist een school uit gaat, nogal uit de hand met de Ethiopische jeugd. Als een alternatieve rattenvanger van Hamelen zwoegt van Rijn voort met horden op pennen en geld beluste ’students’ achter zich aan, maar de rivier uit het sprookje ontbreekt…In deze winterreis door Ethiopië wordt de lezer, bij naar onze maatstaven niet echt winterse temperaturen van 20 a 30°C, meegenomen op een zeventig dagen durende tocht door dit boeiende land. Marktjes met opdringende ‘gidsen’, hotels van twijfelachtige allure, waar de schrijver in zijn argeloosheid zijn intrek neemt, achthonderd jaar oude rotskerken in Lalibela, reuzenvogels bij het Ziwaymeer, een boottochtje naar de oorsprong van de Blauwe Nijl, de beroemde Ethiopische koffieceremonie en het oeroude Axum, waar volgens de legende koningin van Sheba vandaan kwam…Ziehier een kleine greep uit de vele onderwerpen die in dit relaas aan de orde komen. Frank van Rijn beschrijft ze op zijn eigen, nu eens geestige, dan weer ironische, maar soms ook dramatische wijze. Een boek om in een ruk uit te lezen.

Titel: De zuilen van Axum, een winterreis door Ethiopië – Auteur: Frank van Rijn – Uitgever: Elmar 2000 – ISBN: 90389 1080 0

Recensie: Per fiets door Ethiopië? Veel infrastructuur (die te befietsen valt) is er niet. Dat kan natuurlijk en uitdaging zijn. We lezen dan ook veel over de wegen, van asfalt, met (veel) gaten, van steenslag tot steenbrokken, of als rivierbedding. Maar we lezen veel meer over een betrekkelijk nieuw alom aanwezig probleem: stenengooiende kinderen. Nooit gezien in de jaren ’70, maar nu is de rijke westerling een gemakkelijk doelwit als hij niet duidelijk birrs (Ethiopische munt) of Bics (jawel, balpennen) uitdeelt. De schrijver die al veel fietsreizen heeft gemaakt en daarover verschillende boeken heeft geschreven, heeft er veel last van en is niet altijd mild in zijn commentaar. Hij trekt van Addis rechtsom naar Aksoem en Asmara, dan door het Simiengebergte naar Gondar, en via Addis naar het zuiden te gaan: woestenij, bergen, savannes. Maar of we nu als lezer zoveel wijzer worden over het land, de bezochte roemruchte plaatsen, of de wonderlijke geschiedenis, tot op de dag van vandaag? Nee, het gaat vooral over gedachten over van alles en nog wat, over tijdelijke metgezellen, visum, e.d. Met zwart-wit- en kleurenfoto’s, kleine druk.(Biblion recensie, J. Rijsterborgh)

Inleiding: Mijn liefde voor Ethiopië is ontstaan in 1996. Een land van uitersten. Met een boeiende geschiedenis, prachtige cultuur, aardige trotse bewoners, maar tegelijkertijd ook een van de armste landen ter wereld. Een land waar tachtig miljoen mensen wonen. Met een beroerd imago van honger, hitte, conflicten, oorlog en droogte. Eind 2010 ontstond het idee om een boekje te maken waarin de Ethiopische vrouwen centraal staan. In al hun kwetsbaarheid en met al hun veerkracht…

Dit boekje is een ode aan al die prachtige, krachtige Ethiopische vrouwen zoals mijn vriendinnen Alem Desta en Debritu M. Lusteau. Die zich al jaren inzetten om het beeld van de Ethiopische vrouw als slachtoffer te veranderen. Door te laten zien hoe dapper deze vrouwen zijn in tijden van voor- en tegenspoed. Hoe ze in alle tijden een grote bijdrage leveren aan de vooruitgang van het land…

Titel: Daily bread – Auteur: Arja van Dijk e.a. – Uitgever: Pictures Publishers i.s.m. Stichting Dharma 2011- ISBN: 978 90 73187 70 2

Flaptekst: Nog maar kort geleden was de Omo Vallei in het zuidwesten van Ethiopië een geïsoleerd gebied waar mensen konden leven volgens hun eeuwenoude tradities. De huidige wereld staat echter geen onontdekte gebieden meer toe. Het concept van authentiek levende mensen zal binnenkort verleden tijd zijn, ook in de Omo Vallei, die in hoog tempo wordt ontsloten.

Wat is er zo bijzonder aan traditioneel levende volken? De foto’s in dit boek geven daar antwoord op. Wie oog heeft voor details kan eindeloos blijven kijken naar de uitbundig versierde mensen. Hun persoonlijke expressie richt zich al eeuwen op het eigen lichaam. Littekenpatronen, lichaamsbeschildering, arm- en enkelbanden, ingenieuze vlechtkapsels, kralen en lipschotels, het zijn kunstzinnige uitingen met de huis als platvorm voor hun ’levende kunst’.

Titel: Living Art Volken van de Omo Vallei Ethiopië – Fotograaf: Bertie en Dos Winkel – Tekst: Matthijs Blonk – Uitgever: Elmar Rijswijk 2009 – ISBN: 978 90 389 1937 9

Landenreeks is her resultaat van samenwerking tussen het Koninklijk Instituut voor de Tropen, Novib en 11.11.11.

Landenreeks: Ethiopië – Mensen . Politiek . Economie . Cultuur . Milieu

Titel: Ethiopië – Auteur: Jos van Beurden – Uitgever: Koninklijk Instituut voor de Tropen Den Haag, 2004 – ISBN: 90 6832 414 4

Recensie: Omdat Ethiopië een andere kalender hanteert, vierde het pas onlangs de millenniumwisseling. In dit kader verscheen dit bijzonder fraai uitgevoerde, groot formaat fotoboek. De kleurenfotografie is van zeer hoge kwaliteit en stijgt door zijn oog voor detaillering uit boven vergelijkbare boeken. De inhoud is breed van opzet en behandelt in een prettig leesbare stijl in korte teksten natuur en geografie, geschiedenis, de drie religies (christendom, islam, natuurgodsdiensten), de diversiteit van de volkeren, middelen van bestaan, natuurgenezers, pelgrimages, oude tradities, en toekomstperspectieven. Een aantrekkelijke vondst van de auteur zijn de interviews met vele mensen, waardoor de problemen en de mogelijkheden van dit land een persoonlijk gezicht krijgen. De teksten zijn informatief en sober, en getuigen van veel deskundigheid. (Harrie M. Leyten)

Verwondering, bewondering en verontwaardiging wekte het bericht dat Israël in de zg. Operatie Mozes duizenden Ethiopische Joden naar Israël heeft overgebracht. Verwondering, omdat deze operatie al in het geheim aan de gang was, terwijl er door vele Joodse groeperingen kritiek op de Israëlische regering werd uitgeoefend voor wat men zag als ontoelaatbare onverschilligheid jegens mede-Joden. Bewondering, omdat Israël wederom een groete groep Joden van de dreigende ondergang wist te redden en verontwaardiging van de kant van politieke tegenstanders van de Joodse staat. Wie zijn deze Joden, waar komen ze vandaan en waarom was een reddingsoperatie noodzakelijk?

Titel: Falasja’s de zwarte Joden uit Ethiopië – Auteur: Ruth Abram-Rosenthal – Uitgever: Educatieve uitgeverij / AO no 2054 (1985)

Flaptekst: De luister van de Egyptische Nijl – van Aswan en Luxor tot Cairo en Alexandrië – behoort tot de meest gefotografeerde en dus bekende plekken ter wereld. Echter in dit buitengewone boek wordt deze beeldvorming geheel overschreden. In de eerste plaats volgde de fotograaf de Nijl tot zijn bovenste regionen, langs zijn aanvoerrivieren, de Blauwe en de Witte Nijl, tot in Soedan en Ethiopië en daar voorbij, tot een van zijn bronnen in het Ruwenzori Bergmassief. Enkele beroemde reizigers hebben deze route getraceerd, onder wie Herodotus in de vijfde eeuw v.Chr., Burton, Speke, Livingstone en Stanley in de negentiende eeuw en Alan Moorehead in onze tijd. Kazuyoshi Nomachi is in hun voetsporen getreden, maar heeft hier verslag gedaan van zijn eigen persoonlijke odyssee en zijn unieke visie op deze mysterieuze plaatsen…

Titel: Langs de oevers van de Nijl van oorsprong tot Middellandse Zee – Fotograaf: Kazuyoshi Nomachi – Tekst: Geoffrey Moorhouse – Uitgever: Elmar 1990 – ISBN: 906120 7711

Recensie: Een werkelijk prachtig fotoboek met circa tweehonderd kleurenfoto’s van de bekende Japanse fotograaf Nomachi. De inleiding werd geschreven door de bekende reisboeken-auteur Moorhouse. Welhaast zonder uitzondering vertellen de foto’s een eigen, indringend verhaal. Zodoende wordt een intrigerend beeld geschetst van landschappen en vooral van de bewoners en hun wijze van leven. Het boek begint bij de bronnen van de Witte en Blauwe Nijl in Centraal-Afrika tot de samensmelting van beide rivieren in Khartoem en behandelt daarna de Nijl tot aan Caïro in Egypte toe. De bronnen van de Nijl, diep in Afrika ontsprongen, verschaffen Nomachi de gelegenheid de kijker veel meer over de rivier te tonen dan menig ander boek. De erg korte inleiding van Moorhouse is verhelderend en de bijschriften bij de foto’s geven zinvolle informatie. Een prachtig kijkboek voor reizigers en voor hen die werk willen zien van een fantastisch fotograaf.(Biblion recensie, F.C. van Leeuwen.)

Inleiding: Voor mij ligt een ridderorde van het zuivere, lichtkleurige, Ethiopische goud. De ridderorde is kunstig bewerkt, met er op in emaille de figuren van de drievuldigheid…. Deze ridderorde werd mij namens Keizer Haile Selassie overhandigd in Quoram, kort voor ik de vliegmachine zou bestijgen, die mij naar Addis-Abeba terug zou voeren…

…Wat ik dan ook wil doen, is U slechts vertellen, wat mij wedervoer als chirurg bij de ambulance van het Nederlandsche Roode Kruis in Ethiopië – omdat de weinige maanden in dat land doorgebracht, mij de grootste avonturen uit mijn leven hebben gebracht – gebeurtenissen, waarbij vergeleken mijn tien jaar op Java en de vijf op Curaqao kleurloos te noemen zijn.

Titel: Tusschen bommen en roovers, met de Nederlandsche ambulance in Abyssinie – Auteur: A van Schelven, Arts – Uitgever: scheltens& Giltay Amsterdam, 1935/36

Baron Binnert Van Harinxma thoe Slooten en bioloog Gerrit Brouwer kregen op 2 november 1930 de unieke kans om de kroning van keizer Haile Selassie in Ethiopië bij te wonen.

De twee Nederlanders vertrokken in oktober 1930 naar Ethiopië om de dierenwereld te bestuderen, maar eerst wachtte hen een week vol feestelijkheden in de hoofdstad Addis Abeba. Ze maakten daar de kroning mee van Haile Selassie, die in 1892 werd geboren als Tafari Makonnen en later naamgever werd van de Rastafaribeweging. Van Harinxma en Brouwer zaten samen met de Nederlandse minister Van Haersma de With op de eerste rang.

Baron Binnert van Harinxma thoe Slooten was diplomaat en had een avontuurlijke inslag. Na een eerdere expeditie naar Centraal-Azië werd Ethiopië zijn tweede reisbestemming. Hij vroeg bioloog Gerrit Brouwer mee omdat vooral de dierenwereld van het Afrikaanse land zijn belangstelling had. De expeditie werd voor hen beiden de reis van hun leven. Van Harinxma schreef na terugkomst het boek ‘Dwars door Abessinië’, Brouwer maakte honderden foto’s en hield een dagboek bij.

Titel: Dwars door Abbessinie – Auteur: B.Ph. van Harinxma thoe Slooten – Uitgever: Bigot en van Rossum, Amsterdam

Flaptekst: In een fourwheeldrive, tent op het dak, trokken Lex Harding en zijn zoons Rein en Rick dwars door donker Afrika, van Noord naar Zuid. Ze doorkruisten 14 landen en reden 20.287 km.

Over deze roadtrip schreef Lex Harding een uniek en persoonlijk boek. Hierin beschrijft hij zijn bijzondere belevenissen in een immens continent dat corruptie, armoede, wreedheid en verdriet even makkelijk blootgeeft als cultuur, schoonheid, geur en kleur. Lex Hardings boek is daarnaast een opmerkelijk reisverslag van een vader die voor het eerst langdurig met zijn zonen optrekt, met vele, vaak humoristische details, maar ook treffende filosofische gedachten. Voor Lex harding was het de reis van zijn leven.

Titel: De reis van mijn leven – Auteur: Lex Harding – Uitgever: Just Publishers, 2013 – ISBN: 97890 8975 2406

Recensie: Reisverslag in woord en beeld van een vier maanden durende autotocht van Egypte naar de zuidpunt van Afrika. De reizigers zijn de bekende ex-diskjockey van Radio Veronica Lex Harding en zijn twee zonen. Hun route voert vanuit Alexandrië (Egypte) naar Soedan, Ethiopië, Kenia, Oeganda, Rwanda, Tanzania, Malawi, Zambia, Botswana, Namibie en Zuid-Afrika. Na inleidingen over zijn vroegere reislust en keuze voor Afrika beschrijft de auteur elk land in een apart hoofdstuk. Daarin vooral aandacht voor ongemakken met hotels, visa en geldwisselaars en korte beschrijvingen van toeristische highlights. Echte contacten met Afrikanen zijn er nauwelijks. De tekst is dagboekachtig, vlot, maar clichématig en soms neerbuigend. De ex-diskjockey is hoofdauteur, een zoon verzorgt de losse teksten over sportieve activiteiten. Tussen de tekst drie katernen met vakantiefoto’s, voornamelijk van de reizigers zelf. Korte bronverantwoording. Een snel geschreven, oppervlakkige reisbeschrijving van een onvergetelijke tocht van een bekende Nederlandse vader met zijn twee volwassenen zonen. (Frits Baarda)

Flaptekst: Het tweede boek uit de serie: Aandacht voor onze aarde gaat over de vurige geboorte van onze planeet en haar huidige structuur. De grond onder onze voeten blijkt voortdurend in beweging te zijn. Op breukvlakken in de aardkorst ontwikkelen zich gebergten en vulkanen, en ontstaan nieuwe oceanen. Ook nu nog! Bijvoorbeeld in het Oostafrikaanse slenksysteem met zijn vele meren. Daar bevindt zich tussen twee platen een spletensysteem dat reikt van de Rode Zee tot aan Mozambique. Binnen 50 miljoen jaar zal het Afrikaanse continent daar uiteengeschoven zijn en plaats gemaakt hebben voor een Afrikaanse Zee. Wat daar gebeurt, is een model van hoe water en land zijn ontstaan en nog voortdurend ontstaan. Dit boek geeft een indrukwekkend beeldverslag van een oceaan in wording.

Titel: Een continent drijft uiteen – Auteur: Uwe George – Uitgever: Natuur&Techniek Maastricht/Brussel 1991 – ISBN: 90 73035 11 2

Recensie: Zeer rijk geïllustreerd werk (met foto’s, diagrammen, kaarten, etc.) over allerlei geologische en geofysische processen in de aardkorst, met name in Afrika, dat volgens de auteur uit elkaar valt, waarbij nieuwe oceanen ontstaan. Ook aandacht voor de planten en dieren (ook diep onder de waterspiegel) die zich weten aan te passen aan de uitzonderlijke omstandigheden in de natuur. De vaak wel erg populair geschreven tekst gaat in op allerlei expedities, onderzoekstochten en experimenten, voor een deel door de auteur zelf meegemaakt; de tekst is voor een groot deel in de ik-vorm gesteld. Alles in de traditie van het bekende tijdschrift Geo: nogal overdreven, van alles veel te veel.(Biblion recensie, Drs. W.A.M. van den Dries.)