Onderweg naar Mekele

ontmoetingWe rijden al even als Lou drie meisjes ziet lopen , die hij graag op de foto wil zetten. Fekir stopt en Lou stapt uit. De meiden schrikken zich naar en blijven stokstijf staan met uitpuilende ogen. Een van de meisjes rent weg en verstopt zich achter de struiken. Fekir spreekt ze toe en zegt dat ze niet bang hoeven te zijn. Het meisje achter de struik kijkt voorzichtig onze kant op, maar blijft waar ze is. Fekir moet echt alles uit de kast halen om haar ervan te overtuigen dat die ‘enge, witte man’ geen kwaad in zin heeft. Hij mag fotograferen. Fekir en ik schieten spontaan in de lach als tijdens de fotosessie de haren van een van de meisjes door de wind letterlijk rechtop gaat staan. We bestempelen het als een verlaat gevolg van de schrik!

(Fragment uit: ‘ Dink nesh, Ethiopië, een belevenis)

Aksum

De ruïne van het paleis van Makeda (Sheba)

shebasheba1

Aan de rand van de stad Aksum ligt het paleis van Sheba. De ruïne van het paleis bestaat uit een stenen fundering met de resten van de troonzaal, ruimten voor het personeel, een oven van baksteen en een kunstig afwateringssysteem. Archeologische onderzoeken hebben aangetoond en bevestigd dat dit niet het paleis van Sheba kan zijn geweest. De Ethiopiërs houden zich aan eerdere bevindingen en geloven dat Makeda hier heeft gewoond.

Van Agula naar Mekele

Onderweg nemen we twee vrouwen mee die in een volgend dorpje moeten zijn. Ze kletsen honderd uit en giechelen constant. Af en toe wordt ik bij de arm gepakt en dan lach ik maar mee. Volgens onze vriend zijn ze blij dat ze mee mogen rijden. Gadegeslagen door alle inwoners, stappen ze in hun dorp uit de auto en nemen afscheid van ons.                           

Aksum

De steen van Ezana

steen

In het park van Ezana, waar de resten van het paleis van koning Ezana te vinden zijn, bevindt zich een klein gebouwtje met een dak van golfplaten. Hierin wordt de zogenaamde steen van Ezana bewaard. De steen is voorzien van inscripties. Er wordt in drie talen (Ge’ez, Grieks en Sabaans) verteld hoe het christendom zich ontwikkeld heeft. De steen heeft een grote historische waarde.

De tempel van Yeha

Yeha, ©Lou AndreoliAls je vanuit Adi Abun richting Adigrat reist passeer je een onopvallend bord dat naar Yeha verwijst. De weg is slecht maar de omgeving is bijzonder. Je kunt vanuit de verte de ruïnes van de tempel van Yeha zien liggen; het complex ligt namelijk op een heuvel. Het is omgeven door een muur van kleine gepolijste stenen die naar schatting rond 500 v.Chr. is opgericht. Binnen het ommuurde terrein bevindt zich een soort museumpje, een kerk en de ruïne van de tempel die gewijd was aan de maangod Almouqah. De tempel is opgetrokken uit grote brokken zandsteen die zonder specie op elkaar zijn gestapeld. Voor de oude begraafplaats staat een opgerichte steen die een voorloper zou kunnen zijn van de latere steles van Axum. De kerk op het terrein is gewijd aan Abba Atfese. Volgens de legende was hij één van de negen heiligen die uit Edesse kwamen. Zij werden in meerdere delen van Ethiopië vervolgd, maar Abba Atfese werd door een engel gered en naar Yeha gedragen.

 

Yeha, ©Lou AndreoliHet dorpje stelt niet veel voor. Als je de auto uitstapt wordt je, zoals overal in Ethiopië, direct omgeven door kinderen. Ze gaan in optocht met je mee naar de ingang van het tempelcomplex waar ze blijven wachten tot dat je terugkomt.Yeha, ©Lou Andreoli