Het vee van de Afar en zijn herders









De dorpsoudste blijft in zijn hut….maar geeft ons toestemming…wij mogen rustig in zijn nederzetting rondlopen en fotograferen


De bevolking is gastvrij en zeer vriendelijk

Dit prachtige landschap is ontstaan door de hete magma dat onder de dunne aardkorst het grondwater verwarmt dat uit de omliggende hooglanden stroomt.

Het kokende water spuit omhoog en neemt op zijn weg omhoog zouten, zwavel en mineralen mee, waardoor het zijn kleuren krijgt. Bruin, oranje, geel, rood, purper en blauwgroen, het resultaat van oxidatie van de verschillende ijzerlagen.

Als het water afkoelt, kristalliseert het zout uit tot gekleurde heuveltjes in groene pekelmeertjes, druipsteenzuilen, uitsteeksels en andere prachtige vormen.

Na bezoek aan een Afar- nederzetting terug naar de auto

De Kalasjnikov gaat altijd mee!

Er wordt al hevig gediscussieerd! Meerijden!!

Tja…er is maar 1 plaats beschikbaar, als het moet twee, maar wie??? Na veel gepraat werd het duidelijk dat een van de mannen met spoed naar zijn familie moest dus…de keus was voor ons duidelijk. Er werd wel gemopperd maar uiteindelijk vonden ze de beslissing ook oké.

Een gedeelte van de nederzetting!
Nog even met mijn vader op de foto en dan…mijn dagelijkse taak uitvoeren

De kalfjes moeten voordat het donker wordt in de palissades gedreven worden. De palissades zijn gemaakt van opgestapelde stenen met een kleine opening.

Vandaag luisteren de kalfjes goed. Ze zijn zeker moe van het spelen en ze hebben net mogen drinken bij hun moeder dus hun buikjes zijn rond.

Nadat ik de opening met stenen heb dichtgemaakt, zodat de kalfjes veilig zijn, zit mijn klus er weer op. En nu rennen… want misschien is de pap klaar!




Aan de rand van het dorp is veel beweging, zoutkaravanen komen en gaan, de dromedarissen worden bij een gebouw ontlast van hun zoutlast

Kom je even binnen kijken?

Het grootste gedeelte van de hut wordt in beslag genomen door het gemeenschappelijk bed; gemaakt van stokken en gevlochten matten. De ruimte die overblijft wordt benut door de ‘haard’, een vuurtje tussen stenen waarop wordt gekookt.

Potten en andere gebruiksvoorwerpen staan op een houten rek, of hangen aan de wand

We hebben bekijks…het is bijzonder want er zijn niet iedere dag ‘vreemde’ mensen in de hut bij de buurvrouw!

Kijk zo vechten wij; we doen dit niet vaak maar soms moet het even!

Jullie kijken toch wel he!

Eng die ‘witte’ mensen maar toch nieuwsgierig. Ze kwamen iedere keer een stukje dichterbij.
Met twee auto’s naar Dalol, in onze auto rijdt een gewapende politieman mee, de tweede auto, gisteravond speciaal vanuit Addis Ababa aangekomen, is bemand met een kokkin plus proviand, kookspullen, benzine, drinkwater enz. en drie gewapende soldaten. Zowel de politieman als de soldaten moeten ons ‘verplicht’ escorteren.We overnachten in Ahmedella, de nederzetting van de zoutdelvers

Onze overnachtingsplaats
Een rommelig geheel, het kleedje door Lilit (kokkin) neergelegd maakt het een beetje gezellig

Dit is beter…ook enigszins beschermd tegen het zand, dat door de warme stevige wind overal doorheen waait.
Lulit, die voor heerlijke maaltijden zorgde…en niet alleen voor ons. Er werd menig hapje door de plaatselijke bevolking meegegeten. Lees meer over ons avontuur in de Danakil in mijn boek: Ethiopië, ongekend anders.