Het kleine kerkje

Aan het begin van de stijgende weg naar ons hotel staat een klein geel kerkje. We zijn nieuwsgierig want vanaf  9 uur gisteravond hebben we de hele nacht trommels en gezang gehoord, dus gaan we een kijkje nemen. Het feest van Abba Arigawi (24 oktober) wordt gevierd. Dawit vertelt ons dat het gezang zonder onderbreking doorgaat tot drie uur vanmiddag.

Het kerkje (gefotografeerd de dag voor het feest)

Het kerkje is erg klein, het merendeel van de mensen zit of staat in de rotsige kerktuin binnen de poort.

Speciaal voor het feest is het oude schilderij met de beeltenis van Abba Aragawi buiten gezet, zodat het voor alle gelovigen zichtbaar is.

In het kerkje rinkelen de sistra’s (soort rammelaar met metalen plaatjes) en de maquamia’s (houten lange stokken met een dwarsstuk erop) stampen ritmisch op de grond. De kabaro (grote, platte kerktrom) wordt met verve door een jongen bespeeld. Daarnaast wordt er gezongen en ritmisch bewogen. Na een aantal liederen gaat het gezelschap in processie naar buiten.

Een van de priesters vertelt het verhaal van Abba Aragawi.

Er worden prachtige zijden gewaden gedragen met processie- en handkruisen ook ontbreken de kleurrijke parasols niet.

Na het verhaal gaan ze in processie weer het kerkje in, waar opnieuw gezongen en gedanst wordt.