Flaptekst: De hoogzwangere Konjit sleept zich voort door Addis Abeba op zoek naar een beschutte plek voor het baren van haar kind. Als op straat de vliezen breken, neemt een onbekende marktvrouw haar mee naar huis om zo hulp te bieden bij de geboorte van een zoon. Enkele dagen later wordt de jongen te vondeling gelegd langs het pad naar de kerk.
Het Nederlandse echtpaar Mara en Eli wacht op een adoptiekind uit Afrika. Eindelijk komt er een voorstel van een dochter maar het wachten duurt nog lang. De rechtelijke papieren blijven uit omdat gedurende de zomer de Ethiopische rechtbanken gesloten zijn. Op een ochtend komt Mara na een slechte nacht beneden en treft haar man aan met de hoorn van de telefoon in zijn hand.
Titel: Het Wachthuis – Auteur: Inge Nicole Bak – Uitgever: In de Knipscheer, 2008 – ISBN: 9789062656271 (Roman)
Recensie: In Ethiopië wordt in ellendige omstandigheden een jongetje, Kokeb, geboren. Zijn doodzieke moeder sterft, hij wordt te vondeling gelegd en belandt in een kinderopvanghuis. In Nederland hebben Mara en Eli, na enkele miskramen, jaren op een adoptiekind gewacht. Nadat ze de hoop al hebben opgegeven – het beloofde meisje sterft – wordt het jongetje Kokeb hun beloofd. Mara beleeft een en ander zeer spiritueel; ze ‘ziet’ en ‘voelt’o.a. het dode meisje, Tsehai. Ze vindt gehoor bij Winfred, de Surinaamse tandarts voor wie ze werkt, en diens ‘heldervoelende’ tante: ze halen Kokeb uit Ethiopië en beginnen aan een ongewis avontuur met het beschadigde kind en de hapering in hun eigen relatie. Een aangrijpend verhaal? Ja – maar wat is er met de taal waarin dat verteld wordt? Al de zijsprongen en spinsels passen niet naadloos in het geheel en storen het leesproces nogal. Niet voor lezers die een recht toe recht aan verhaal zoeken, maar wel voor wie gevoelig is voor spiritualiteit. Normale druk (NBD\Biblion – C.M.Quist)
Het wachthuis is een boek dat anders is dan de meeste andere adoptieverhalen. Een adoptieverhaal wordt veelal beschreven van dag tot dag. Dit boek is een roman met vele gedachten, overpeinzingen en momentopnames van verschillende personen. Daarbij is alles overgoten met een paranormaal sausje. De sferen wisselen elkaar af, soms zweverig, soms fantasievol, soms wanhopend en soms vol vragen. Ik heb het uitgelezen ondanks dat ik soms de neiging had om het weg te leggen. Door de afwijkende opzet, om anders te zijn als de meeste adoptieverhalen bleef ik lezen. Ik zeg niet voluit een aanrader voor iedereen maar het blijft na het te lezen toch in je gedachten. Achteraf dus wel de moeite waard! Het is vooral anders…
LikeLike