De bevoorrading van de markt
Mercato (Addis Ababa)
Tagarchief: Foto’s:©Lou&Ine Andreoli
Dalol en omgeving
Met twee auto’s naar Dalol, in onze auto rijdt een gewapende politieman mee, de tweede auto, gisteravond speciaal vanuit Addis Ababa aangekomen, is bemand met een kokkin plus proviand, kookspullen, benzine, drinkwater enz. en drie gewapende soldaten. Zowel de politieman als de soldaten moeten ons ‘verplicht’ escorteren.We overnachten in Ahmedella, de nederzetting van de zoutdelvers
Onze overnachtingsplaats
Een rommelig geheel, het kleedje door Lilit (kokkin) neergelegd maakt het een beetje gezellig
Dit is beter…ook enigszins beschermd tegen het zand, dat door de warme stevige wind overal doorheen waait.
Lulit, die voor heerlijke maaltijden zorgde…en niet alleen voor ons. Er werd menig hapje door de plaatselijke bevolking meegegeten. Lees meer over ons avontuur in de Danakil in mijn boek: Ethiopië, ongekend anders.
Bevolkingsgroep: Dorze
De Dorze-hut
De hut lijkt op een soort bijenkorf, maar dan in de lengte uitgerekt en aan de voorkant een uitstulping die gelijkenis vertoond met een grote neus. Het geraamte bestaat uit bamboestokken en voor de bedekking is organisch materiaal gebruikt, zoals enset-blad, riet en biezen. Er steken op verschillende hoogten horizontale stokken uit. Deze zijn voor het verplaatsen van de hut. Bamboe is namelijk gevoelig voor rotten en is bovendien populair voedsel voor termieten. Wanneer de onderkant van de hut is aangetast, wordt de wand ingekort. De stokken dienen als hulpmiddel om de hut naar een ander plekje te verhuizen. Nu wordt duidelijk waarom de hut zo hoog is. Door deze voorzorg kan de hut jaren mee.
De Dorze-hut heeft drie ruimtes: een leef ruimte, een slaap/voorraad ruimte en…
een leefruimte voor het vee. Het vee verblijft vooral ’s nachts in de ruimte dit als bescherming tegen roofdieren. Ook zorgen zij door hun aanwezigheid voor extra warmte voor de familie
Midden in de hoofdruimte brandt (bijna) altijd een vuurtje. Het is duister in de hut. Er komt alleen licht door twee ronde openingen in het dak, die dienen voor ventilatie en als schoorsteen. De rook vindt, over het algemeen, maar moeizaam zijn weg en blijft grotendeels in de hut hangen.
Bevolkingsgroep: Dorze
Ensete vetricosa
De enset, ook wel ‘valse banaan’ of ‘boom tegen de honger genoemd’, heeft het uiterlijk van een bananenboom. De boom kan wel negen meter hoog worden maar in tegenstelling tot de bananenboom is de vrucht van de enset niet eetbaar.
Enset wordt gestekt en op een afstand van ongeveer drie meter in de grond geplant. De ruimte tussen de bomen wordt veelal benut door er granen of maïs te planten. Na ongeveer zeven jaar wordt de boom gekapt. De stam wordt in stukken gehakt en de pulp aanwezig in wortel en stam wordt met een gespleten stok afgeschraapt en daarna samengeknepen. De deegachtige massa wordt verpakt in bladeren van de boom en bewaard om te fermenteren. Het pakketje wordt in een speciaal gegraven gat gelegd en wordt zorgvuldig afgedicht met bladeren en grote stenen. Over het algemeen wordt het gat in de tuin gegraven maar soms, om diefstal te voorkomen, ook in de hut. Na een paar maanden is het klaar.
Het eindproduct, kocho, een zware ietwat zurige massa, wordt gegeten als pap of er worden koeken van gebakken die enorm voedzaam zijn. Het wordt verkocht op de markt of voor eigen consumptie gebruikt. De ‘kocho’ kan lang bewaard worden en is daarom een goede aanvulling in moeilijke tijden.
De enset is een bijzondere nuttige plant/boom, want naast de ‘kocho’, worden de bladeren ook gebruikt o.a. als dakbedekking, voor het verpakken van voedsel, als brandstof en van de vezels worden touwen geweven. Lees meer in mijn boek: Ethiopië, Betam konjo
De schoenpoetsers
Addis Ababa
Je komt ze overal tegen
Dalol
Een indrukwekkend bezoek
Een onderdompeling in een droomachtige, kleurrijke wereld die vergezeld gaat met de indringende geur van zwavel
Dit prachtige landschap is ontstaan door de hete magma dat onder de dunne aardkorst het grondwater verwarmt dat uit de omliggende hooglanden stroomt.
Het kokende water spuit omhoog en neemt op zijn weg omhoog zouten, zwavel en mineralen mee, waardoor het zijn kleuren krijgt. Bruin, oranje, geel, rood, purper en blauwgroen, het resultaat van oxidatie van de verschillende ijzerlagen.
Als het water afkoelt, kristalliseert het zout uit tot gekleurde heuveltjes in groene pekelmeertjes, druipsteenzuilen, uitsteeksels en andere prachtige vormen.
Bale Mountains National Park
Sanetti plateau, een vulkanische hoogvlakte, begroeid met mossen en korstmossen.
Kibish en omgeving
Op weg naar Kibish
Onze rit van de koffieplantage Bebeka naar Kibish om de bevolkingsgroep Suri te bezoeken verloopt met hindernissen. Door regenval zijn de wegen modderig en op meerdere plaatsen zitten vrachtauto’s vast in de modder. Passeren is iedere keer opnieuw een gok om ook niet zelf in de modder te blijven steken.
Ziet er niet goed uit! De zoveelste! Gaat deze problemen opleveren?
Vakkundig bekeken…we gaan het proberen!
Ervaren chauffeur, ‘assistent’ geeft aanwijzingen! Gered!!
Kibish en omgeving
Overnachten in Kibish
Ons overnachtingsadres in Kibish; onze eigen kussenslopen en schoonmaakdoekjes zijn geen overbodige luxe!
Abijata en Shala National Park
Gezien vanaf het hoogste punt ‘Mount Fike’ in het Acacia-bos
De meren zijn gescheiden door een acaciabos
National park
National park
National park
Ontmoeting onderweg!
Leuke ontmoeting in West-Ethiopië met een…zakelijk tintje!
Berhale
Aankomst Berhale
Omorate
De houtmarkt in Omorate
Berhale
Bij gebrek aan overnachtingsmogelijkheden mogen wij in het plaatselijke schooltje overnachten!
Een van de klaslokalen werd veranderd in een keuken waar de kokkin het avondmaal voor ons, de chauffeurs, politie en de ‘verplichte’ militairen klaar ging maken!
Niet welkom!!
Berhale
De geit dacht een mooi plekje gevonden te hebben om te overnachten…wat jammer nou wij kregen dit plekje toegewezen. Dus onder luid gemekker hebben wij hem buiten gezet. Even wat bankjes verschuiven, de binnentent opzetten voor ietwat privacy en we hadden een redelijk onderkomen voor de nacht. Toen dit eenmaal bekend was waren de kinderen uit de buurt niet weg te slaan voor de glas- en gaasloze ramen. Ze verdwenen stuk voor stuk toen het donker werd maar bij de eerste lichtstraal in de ochtend stonden ze er weer!! Het was natuurlijk wel ‘hun’ klaslokaal!!
De Omo-rivier
Bevolkingsgroep: Karo
De 0mo-rivier ontspringt ten westen van Addis Ababa en eindigt in het Turkana-meer. De Gibe, en enkele kleinere rivieren monden uit in de Omo. De rivier is een onderdeel van het Mago Nationaal Park en het Omo Nationaal Park.
De Gibe lll dam, heeft een einde gemaakt aan de natuurlijke overstromingen van de Omo-rivier waarvan veel mensen afhankelijk zijn.
De bevolking leeft al eeuwen in dit gebied en heeft technieken ontwikkeld om te leven in deze omgeving. Samen met de suiker- en katoenplantages die door de overheid op de oevers zijn gesetteld, waar veel water naar doorgesluisd wordt, zorgt dat de cultuur van de Karo en anderen bevolkingsgroepen die nauw verbonden zijn met de rivier, in gevaar is.
Voornamelijk het levensonderhoud is ontregeld. Velen zijn nu afhankelijk van voedselhulp die niet regelmatig en niet voldoende is.
Ethiopië 