Er was eens een… rijke Amerikaan. Hij reisde samen met een klein groepje door Ethiopië. De Amerikaan was hevig onder de indruk van het land en wilde meer zien. Het groepje stoorde hem en hij vroeg na enkele dagen aan een van de chauffeurs of hij niet voor hem alleen wilde rijden. De chauffeur dacht er niet lang over na en zei: ishi (oké). Na wat dingen te hebben geregeld trokken ze met zijn tweeën verder en de Amerikaan genoot van alle mooie en interessante plekken waar de chauffeur hem bracht. Ze konden het goed samen vinden en er werd veel gepraat. Na een aantal weken brak de laatste avond aan en zoals gewoonlijk aten ze samen. Na de ‘injera’ en ‘wot’ ging de Amerikaan wat verzitten op zijn stoel en keek de chauffeur aan terwijl hij zei: ‘Wat zou jij nou graag willen, waar droom je over?’ De chauffeur had maar even tijd nodig voor zijn antwoord: ‘Een eigen hotel waar veel toeristen kunnen slapen en eten’. ‘Oké’ zei de Amerikaan ‘die krijg je van mij’. De chauffeur viel bijna van zijn stoel want dit had hij natuurlijk in zijn stoutste dromen niet verwacht. Om een lang sprookje kort te maken; er werden uit Europa materialen aangevoerd en de bouw werd gestart op het mooiste plekje van Lalibela. Het is een prachtig hotel geworden met een schitterend uitzicht. De chauffeur loopt er trots rond, samen met zijn broer en veel personeel beheerd hij het prachtige hotel waarin miljoenen dollars zijn gestoken door de Amerikaan. De rijke Amerikaan is overleden, maar zijn zoon heeft de opdracht gekregen om af en toe een bezoekje af te leggen en te informeren of alles nog loopt zoals het moet lopen en de eigenaar van het prachtige hotel met raad en daad ter zijde te staan.  

Mijn verhaal werd ooit aangevuld door Marc van der Sterren: Maar het verhaal gaat verder… Getachew, want zo heet de eigenaar van het hotel, kreeg verkering met een Vlaamse schoonheid, werkzaam bij het Rode Kruis. De vader van deze Vlaamse schone is gepensioneerd, maar heeft nog vele contacten binnen de gemeente Peer. Hij kreeg de burgemeester van Peer zo ver een stedenband aan te gaan met Lalibela. De gemeente Peer gaat tal van ontwikkelingsprojecten beginnen in Lalibela. Met Getachew hebben ze een goed contact en een mooie ingang om een netwerk te beginnen, maar met ontwikkelingswerk in Lalibela hadden ze geen ervaring. Daarom nam Peer contact op met de Stichting Lalibela. Deze organisatie en de gemeente Peer sloegen de handen ineen en er ontstond een mooie samenwerking. Kijk maar hier: Stichting Lalibela

Sprookjes bestaan dus, je kunt het met eigen ogen aanschouwen als je in Lalibela komt. De naam van het hotel is: Mountain View Hotel.