Hoewel het Simiengebergte dicht bij de evenaar ligt zorgt de hoogte ervoor dat de gemiddelde temperatuur rond de vijftien graden schommelt terwijl het ’s nachts tot onder het vriespunt kan afkoelen 
Het nationale park is door de UNESCO op de lijst van mondiaal beschermde natuurgebieden geplaatst.
Er wonen voornamelijk Amharen in het gebergte.
De kinderen houden zich warm met omslagdoeken
Deze vrolijke kleuters hebben we ontmoet in de buurt van de Koka-dam (15 kilometer ten westen van Adama)
Het 3,2 miljoen jaar oude skelet (40 %) is gevonden in 1974 in de Awash Vallei door paleontoloog Donald Johanson.
Op de avond na de belangrijke vondst zaten Donald en zijn team enthousiast na te praten, ondertussen schalde het lied ‘Lucy, in the Sky with Diamonds’ van de Beatles door het expeditie kamp. Ze besloten om het vrouwtje, van de mensachtige soort Australopithecus afarensis, Lucy te noemen. De Ethiopiërs noemen haar ‘Dink nesh’ …je bent schitterend, wonderlijk, fantastisch!
Lucy wordt bewaard in het Nationaal Museum in Addis Ababa. Het tentoongestelde skelet is een replica. Het origineel is sinds 2013, na een zes jarige reis met tentoonstellingen in Amerika en Mexico, weer op de plek waar het hoort.
De kerk is gebouwd (1920) op de ruïnes van een oudere kerk uit de 15e eeuw. De kerk is een symbool van de overwinning op de Italianen bij de slag om Adua. In tegenstelling tot vele andere kerken is de St Joriskerk achthoekig. Er bevinden zich in de kerk prachtige muurschilderingen van Afewerk Tekele. Naast de kerk staat een klokkentoren (campanile) waar sinds 1990 een vaste expositie is van kunstschatten van de orthodox Ethiopische Kerk , o.a manuscripten, bijbels, kruisen en meer.
Zowel Keizerin Zewditu als Keizer Haile Selassie werden hier gekroond.
De Holy Trinity Cathedral (Kidist Selassie) is in 1941/42 gebouwd om de bevrijding van de Italiaanse bezetting te herdenken. De kerk heeft een hoge positie op de ranglijst van belangrijke plaatsen van aanbidding. Spitse torens en veel beelden verrijken de buitenkant.
Het hoofdaltaar is gewijd aan de Heilige Drie-eenheid. De twee zijaltaren aan Sint Johannes de Doper en Onze Lieve vrouw van barmhartigheid. Een schildering laat de toespraak van keizer Haile Selassie zien die hij hield voor de Volkerenbond tijdens de strijd tegen de Italianen.
Ook zijn de kerkzetels van de keizer en zijn vrouw te bewonderen. Vele glas in lood ramen versieren de kathedraal.
Keizer Haile Selassie en zijn vrouw keizerin Menen Asfaw hebben hun laatste rustplaats gekregen in het noordelijk deel van de kathedraal. Andere leden van de keizerlijke familie zijn begraven in de crypte onder de kerk.
Abune Tekle Haimanot en Abune Paulos van de Ethiopische Orthodoxe Kerk zijn begraven op het kerkhof. Andere mensen zoals Meles Zenawi en andere prominenten hebben daar ook een plaatsje gekregen.
Het kathedraal complex bestaat uit meerdere gebouwen waaronder o.a. een klooster, een school, een museum, een college en meerdere monumenten.
Wij worden verwacht; de deur staat open en het vers gesneden gras ligt als welkom op de vloer!
Na lang zoeken, wil een passerend meisje ons naar het Woita-dorpje brengen. We lopen dwars door dicht struikgewas en maisvelden om uiteindelijk op een klein open stuk te belanden waar vijf hutten staan. We worden argwanend bekeken want hier komen nauwelijks bezoekers, zeker geen blanken, maar als we vertellen dat wij graag willen zien hoe een tanqwa wordt gemaakt, wordt de sfeer rustiger. We worden op onze wenken bediend. Achter een van de hutten staat twee bootjes, een in het beginstadium en een die bijna klaar is. Een van de mannen verteld trots hoe alles in zijn werk gaat!
Op bezoek in een afgelegen Woita-dorpje (vijf hutten). Moeder werkt rustig door terwijl kindlief te drinken krijgt.
De hoofdstad werd vroeger door de Oromobevolking, ‘Finfinne’ (hoogvlakte) genoemd. In 1886 werd de naam door de vrouw van Menelik, koningin Taitu, veranderd in Addis Ababa (Nieuwe Bloem).
De stad ligt in het hoogland van Centraal Shoa, en ligt tussen de 2300 en 2500 meter boven de zeespiegel. De nog redelijk jonge stad werd aan het einde van de negentiende eeuw gesticht. Addis is gegroeid zonder ontwerp of grondplan. De Italiaanse bezetting duurde te kort om alle ambitieuze bouwplannen van de Italianen te realiseren. Toch hebben ze hun sporen nagelaten. Zo zijn er enkele doorlopende wegen aangelegd en getuigen verscheidene gebouwen van de vroegere Italiaanse aanwezigheid.
Van een traditionele dorpsnederzetting is Addis Ababa uiteindelijk uitgegroeid tot een grootstedelijk gebied dat opgedeeld is in vijf zones en 28 districten. Deze districten zijn op hun beurt weer verdeeld in ongeveer 300 kebele (wijken), die genummerd zijn. Doordat een ‘echt’ centrum ontbreekt, liggen restaurants, koffiehuizen, hotels en winkels verspreid over de stad.
Bijgewerkt (2017) De laatste jaren is Addis enorm aan het veranderen; grote luxe gebouwen schieten de grond uit, wegen worden verbreed of vernieuwd, viaducten en rails worden gerealiseerd. Sinds kort rijdt er een elektrische trein/tram door de stad. De intensieve bouwactiviteit zorgt ervoor dat kleine huisjes en andere onderkomens met de grond gelijk worden gemaakt. Gevolg…mensen zonder een dak boven hun hoofd.
Addis Ababa is en blijft een stad vol tegenstellingen. De charme van de stad is dat het oude naast het nieuwe blijft bestaan. Naast het drukke stadsverkeer, waar taxi’s en busjes op moderne wegen in flinke vaart rijden, lopen ezels beladen met hout en graan. Je ziet vrouwen die keurig gekleed naar hun werk gaan, maar ook vrouwen, voorovergebogen met hun neus bijna op de grond, sjouwen met bossen hout op hun rug. Naast luxueuze gebouwen staan golfplaten huisjes en lemen hutjes. Loslopend vee graast op ieder stukje groen. (Lees meer over de interessante stad in mijn boek: Ethiopië, Betam Konjo)
