Flaptekst: De zon tegemoet bevat een verzameling brieven van zendelingsvrouw Else Grabe-Peters (1903-1936). Ongekunsteld schrijft ze over haar bekering, roeping, voorbereidingstijd op het zendingswerk en het leven op de zendingspost. Hier ontvingen weeskinderen een liefdevol thuis en werden vele gasten verwelkomd, van hooggeplaatste mensen tot mensen aan de onderkant van de samenleving. Het kleine zendingsteam waarvan zij samen met haar man deel uitmaakte, stond aan het begin van de opbloei van een christelijke kerk in Ethiopië. Van de ontwikkeling die destijds in gang is gezet, heeft zij zelf niets mogen meemaken. Toen ze op 32 jarige leeftijd stierf, hadden alle zendelingen het land moeten verlaten en leek het of alles op niets was uitgelopen. Toch was Else er vast van overtuigd dat haar leven deel uitmaakte van een groter plan. Zij plaatst het leven steeds in het perspectief van de eeuwigheid. Haar brieven laten zien hoe deze houding in het dagelijks leven gestalte krijgt. Ze verrassen door de levensvreugde die eruit spreekt. Daardoor confronteren ze ook de hedendaagse lezer met de vraag wat nu echte blijdschap geeft in het leven.

Titel: De zon tegemoet – Auteur: Else Grabe-Peters – Uitgever: de Banier, 2014 – ISBN: 9789033616365

Recensie: Kortgeleden is het manuscript van dit boek ontdekt. Het had zeventig jaar in een kast gelegen, omdat er indertijd geen geld was om het uit te geven. Het bevat het levensverhaal van een Duitse vrouw, Else Peters, dat ze vastlegde in brieven aan haar man en haar ouders. Op 26-jarige leeftijd vertrok ze naar Ethiopië om er samen met haar man als zendelingsechtpaar te werken. De teksten over de jaren die daaraan vooraf gingen, laten zien dat deze vrouw een rotsvast geloof in God had en haar leven consequent plaatste in het perspectief van de eeuwigheid. In Ethiopië werken Else en haar man onder primitieve omstandigheden. Na zes jaar wordt Else ziek en ziet het gezin zich genoodzaakt naar Duitsland terug te keren. Daar overlijdt ze op 32-jarige leeftijd. De oorspronkelijke brieven uit de jaren 1929-1934 zijn vrijwel ongewijzigd opgenomen, waardoor het boek in woord- en begripsgebruik een zekere tijdgebondenheid uitstraalt. Maar vooral komt naar voren hoe het geloof van deze jonge zendelinge zich uit in levensvreugde en echte blijdschap. Geïllustreerd met enkele zwart-witfoto’s. (NBD/Biblion, C.M. Manni)