De laatste kinderen van Job (1972)

 

De laatste kinderen van Job

Flaptekst: Ontwikkelingshulp moet een daad zijn van menselijke betrokkenheid. Dat bewijst dit documentaire verhaal van een willekeurige voorpost in Afrika, waar Nederlanders zich vanuit een innerlijke verplichting engageren met het lot van een groep onderbebeelde medemensen. Het decor is Ethiopie, de voorpost heet Ado, de mannen aan het ontwikkelingsfront zijn Nederlandse paters Lazaristen. Hun inzichten, wenden, problemen en mogelijkheden werpen een verhelderend licht op wat gedaan – en – nagelaten moet worden in onze relatie tot de Derde Wereld.

Jan Derix koos voor ‘berichtgeving’ als genre voor zijn boek, (‘Ik wil me houden aan de werkelijkheid’).

Titel: De laatste kinderen van Job – Tijdingen uit het dorp Ado in Zuid-Ethiopië – Uitgever: Gezamenlijke uitgave van de Stichting Ontwikkelingshulp vanuit Geuzenveld – Amsterdam en de Nederlandse congregatie der paters Lazaristen (1972). Auteur: Jan Derix Foto’s: René De Swart.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s