Flaptekst: Een geoloog arriveert in Issat om er opgravingen te doen. Issat is een gekoloniseerd stadje in de woestijn en vormt een geïsoleerde wereld waartoe smokkelaars, vluchtelingen en misdadigers zich aangetrokken voelen. Centrum is het bordeel van Mme Alemnesh, die al in Door de naamloze vlakte haar opwachting maakte. De geoloog raakt niet alleen in de ban van het mysterieuze Issat, maar ook in die van Azaya, de nieuwste aanwinst in het ‘hotel’ Van Mme Alemnesh. De rust in Issat is evenwel bedrieglijk, want als er in de getto’s rellen uitbreken, doet de legerleiding een greep naar de macht. Vreemdelingen en andersdenkenden worden uitgewezen, terwijl de slogan van de militaire bevelhebbers luidt: Issat eerst! Rassenrellen, aanslagen, onverdraagzaamheid en etnische zuiveringen zijn het gevolg van de nieuwe politiek. Het hoofdpersonage raakt er ongewild bij betrokken. Het vuurkind kan worden gelezen als een moderne parabel over goed en kwaad, macht, corruptie en uitbuiting, maar ook als een fantasierijke avonturenroman vol spanning en erotiek.

Auteur: Herman Portocarero (1952) woonde van 1979 tot 1982 in Ethiopië.

Titel: Het vuurkind – Auteur: Herman Portocarero – Uitgever: Manteau Antwerpen/Amsterdam 1993 – ISBN: 90 223 1292 5

Recensie: In deze nieuwe roman van de internationale georiënteerde Vlaamse Portocarero (1952) is de plaats van handeling het geheimzinnige Issat. In dit toevluchtsoord van misdadigers en vluchtelingen arriveert een geoloog, die weggevlucht is uit de westerse wereld. Hij doet onderzoekingen en ontdekt dat bij Issat een meteoriet ingeslagen moet zijn. Dit moet de goddelijke steen geweest zijn, het bewustzijn is hier ontstaan; zijn hier ook immers niet de oudste sporen van voorlopers van de mens gevonden? Tegen de achtergrond van smokkelaffaires, terreur, rellen en een staatsgreep ontwikkelt zich in het bordeel van Mme Alemnesh een relatie tussen de geoloog en het vuurkind Aazaya. Om bevrijd te worden moet Aazaya zwanger worden. Voor de geoloog betekent dit een omslag in zijn denken. Afwisselend worden hoofdstukken in een ik-perspectief (van de geoloog) een auctoriaal verteld. In dit exotische avontuur, dat, hoewel intrigerend, niet gemakkelijk leest( mede door de niet altijd even vlotte stijl en de veelheid aan motieven, in kort bestel gepresenteerd) krijgt uiteindelijk de tegenstelling tussen eeuwigheid en tijdelijkheid gestalte. (NBD\Biblion, Jos Radstake)