Flaptekst: Ethiopië: het land van de verbrande gezichten. Een land waar meer dan tachtig verschillende bevolkingsgroepen wonen die allemaal hun eigen cultuur, gewoontes en tradities hebben.

De reis begon in het Noorden met een busreis van Addis Ababa naar Bahir Dar aan het Tanameer waar schitterende kloosterkerken op eilandjes zijn gebouwd en de watervallen van de Blauwe Nijl voor rokend water zorgen. Ada en Jan reisden verder naar Gondar waar ze genoten van het bruisende Timkat festival en het Simien National Park waar vriendelijk Gelada-apen nieuwsgierig naar mensen kijken. De rotskerken van Lalibela werden bezocht om vervolgens verder te reizen naar Axum, dicht bij de grens met Eritrea. Het Zuiden met zijn kleurrijke bevolking in de Omovallei waar de de reiziger het gevoel krijgt terug in de tijd te stappen. De Konso mensen met hun eeuwenoude manier van landbouw en de vriendelijke Hamar mensen met hun heftige tradities. Mursi vrouwen die zo opvallen met grote kleischotels in hun onderlippen. De Key Afar markt waar Bena vrouwen een halve kalebas als hoofddeksel dragen en stoere Bena mannen gekleed gaan in strakke rokjes.

Ethiopië: een land met een rijk verleden, een boeiend heden en een trotse bevolking.

Titel: De drums van Timkat – Een reis door Ethiopië – Auteur: Ada Rosman-Kleinjan – Uitgever: Wombat reisboeken – ISBN: 978 90 802968 0 0

Recensie: De vakantiereis van ongeveer een maand begint in Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië. Met het openbaar vervoer (bus en vliegtuig) reist Ada Rosman-Kleinjan met haar man naar het noorden. Daar wonen zij het Timkatfeest (de jaarlijkse herdenking van Jezus doop door Johannes de Doper) bij en bezoeken er onder meer de in rotsen uitgehouwen kerken. Weer terug naar Addis Abeba huren ze een auto met chauffeur/gids voor de reis naar het zuiden. Een aantal van de vele volken die Ethiopië herbergt, wordt bezocht, alsmede een paar natuurparken. Alles met verplichte hulp van lokale gidsen. Rosman-Kleinjan heeft veel aandacht voor de gewoontes, de klederdrachten en de soms bizarre lichaamsversiering die zij in de dorpen aantreft. In 26 korte hoofdstukken, die niet veel meer zijn dan dagboekaantekeningen, wordt verslag gedaan van de reis. Van de vele honderden foto’s in kleur die zij schoten, zijn er slechts 24 in het boek opgenomen. (NBD\Biblion)