Op weg naar de Danakil, beladen met balen stro en geitenleren zakken gevuld met water.
Soms gaat het even niet goed…’Let op, mijn lading’ lijkt deze dromedaris te zeggen!
Opnieuw laden en vastzetten…en dan weer verder!
Op weg naar de Danakil
Tagarchief: Danakil
Berhale, Danakil
Wij willen op de foto! Op de achtergrond het schooltje waar wij een nacht mochten slapen. Foto:©LPA
Met twee auto’s naar de Danakil,een voor ons en een politieman, de ander voor de kokkin en vier soldaten
Ons onderkomen in de Danakil
Zandstorm…de binnentent in de hut opgezet om enigszinds het zand te ontwijken
De keuken
De meegereisde kokkin, die voor heerlijke maaltijden zorgde…en niet alleen voor ons. Er werd menig hapje door de plaatselijke bevolking meegegeten. Lees meer over ons avontuur in de Danakil in mijn boek: Ethiopië, ongekend anders. Foto’s:©LPA
Danakil Depressie
Op de witte, glinsterende vlakte zijn Afar-mannen druk in de weer. Sinds mensenheugenis wordt hier zout gewonnen. De mannen hakken lijnen in de harde zoutlaag, daarna wrikken ze het zout met lange stevige stokken los. De ruwe blokken worden met kleine pikhouwelen op maat gemaakt (A3-formaat) en de randen worden netjes bijgewerkt. Daarna worden er stapels gemaakt, zodat ze per dromedaris vervoerd kunnen worden.
De dromedarissen mogen nog even rusten voordat ze beginnen aan de lange, zware reis met 22 soms zelfs 24 zoutblokken op de rug. Foto’s:©LPA
Verhuizen in de Danakil
Een Afar-verhuizing. De Ari (hut) en huisraad gaat in een keer mee naar de volgende plek waar voldoende voedsel voor de dieren (runderen, dromedarissen, geiten en schapen) te vinden is. Foto: ©Lou Andreoli
Dalol
Op de berg Dalol in de Afar-driehoek kwelt het grondwater naar boven, dat voordien boven de hete magna in de diepte werd verhit. Op zijn weg door de aardkorst heeft het mineralen zouten met bijmengingen van ijzer uitgeloogd die aan de oppervlakte uitkristalliseren.
